Bolesław Bytomski
Z Wikipedii
Bolesław Bytomski (urodzony około 1332 - zmarł 1354 lub 1355), książę bytomsko-kozielski w latach 1352 - 1354 lub 1355, ostatni męski przedstawiciel Piastów bytomskich.
Bolesław był młodszym synem księcia bytomskiego Władysława oraz księżniczki meklemburskiej Ludgardy. Pomiędzy 1342 a 1347 rokiem, po śmierci starszego brata Kazimierza, został księciem kozielskim. W 1352 roku, po zgonie ojca, księciem bytomskim. W 1354 roku wyruszył z wyprawą króla czeskiego Karola IV do Włoch po koronę cesarską. Ne tej wyprawie w nieznanych bliżej okolicznościach zmarł przed 15 grudnia 1355 roku. Pochowany został w katedrze w Venzone (pięknie zdobiona płyta nagrobna została zniszczona dopiero podczas trzęsienia ziemi w 1976 roku, jednak została odrestaurowana). Bolesław był żonaty od 1347 roku z bogatą magnatką Małgorzata ze Šternberka na (Morawach); w posagu otrzymał sześćdziesiąt kup groszy praskich. Z małżeństwa tego pozostały trzy córki - Elżbieta Bytomska (żona księcia cieszyńskiego Przemysła I Noszaka), Eufemia Bytomska (żona księcia niemodlińskiego Wacława), oraz Bolka (Bolesława), ksieni cysterek w Trzebnicy). Księstwo bytomsko-kozielskie, po śmierci Bolesława, na mocy umowy zawartej jeszcze za życia ojca Władysława, zostało podzielone pomiędzy najbliższych krewnych książąt oleśnickich i cieszyńskich.
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Poprzednik Władysław |
 |
Książę bytomski 1352-1354/1355 |
|
Następca Małgorzata ze Šternberka oprawa wdowia |
