Bitwa pod Peluzjum
Z Wikipedii
Bitwa pod Peluzjum miała miejsce w maju 525 p.n.e. na Synaju.
W bitwie król perski Kambyzes II pokonał siły faraona egipskiego Psametycha III i zdobył Egipt. Po walce opór Persom przez dłuższy czas stawiało jedynie miasto Memfis.
Według Herodota faraon egipski stacjonował ze swoim wojskiem na peluzjańskim wybrzeżu Nilu i tam oczekiwał wśród wydm na siły Persów. Peluzjum było ważnym strategicznie miastem granicznym, kontrolującym handel pomiędzy Egiptem a Azją. W samym tylko mieście stacjonowało 5000 żołnierzy. Armia egipska składał się z około 30 000 ludzi, liczebność sił perskich była zbliżona.
Głównym powodem klęski Egipcjan była zdrada dowódcy wojsk Fanesa z Halikarnasu. Fanes dowodził siłami głównymi Egipcjan, składającymi się głównie z Greków a w czasie bitwy zdradził przeciwnikom wszelkie miejsca obrony Egipcjan. Straty obu wojsk nie są znane.