bash
Z Wikipedii
bash – powłoka systemowa UNIX napisana dla projektu GNU. Program jest rozprowadzany na licencji GPL.
Bash to jedna z najpopularniejszych powłok systemów uniksowych. Jest domyślną powłoką w większości dystrybucji systemu GNU/Linux oraz w systemie Mac OS X w wersji 10.4 Tiger, istnieją także wersje dla większości systemów uniksowych. Bash jest także domyślną powłoką w środowisku Cygwin dla systemów Win32.
Bash umożliwia pracę interaktywną i wsadową. Język basha umożliwia definiowanie aliasów, funkcji, zawiera konstrukcje sterujące przepływem (if, while, for, ...). Powłoka bash zachowuje historię wykonywanych poleceń. Jest ona zapisywana w pliku .bash_history w katalogu domowym użytkownika.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Nazwa jest akronimem od Bourne-Again Shell (ang. gra słów: fonetycznie brzmi tak samo, jak Born again shell, czyli odrodzona powłoka). Wywodzi się od powłoki Bourne'a sh, która była jedną z pierwszych i najważniejszych powłok systemu UNIX oraz zawiera pomysły zawarte w powłokach Korna i csh. Pierwotna powłoka Bourne'a była tworzona przez Stephena Bourne'a. Bash był pisany głównie przez Briana Foksa i Cheta Rameya w 1987.
Powłoka Bourne'a sh została stworzona około 1977. W roku 1990 jej głównym opiekunem został Chet Ramey.
[edytuj] Język powłoki bash
[edytuj] Najciekawsze możliwości
Język powłoki bash jest rozszerzeniem powłoki sh. Większość skryptów przeznaczonych dla powłoki sh działa bez zmian w powłoce bash, wyjątkami są skrypty, które odwołują się do wbudowanych zmiennych powłoki Bourne'a lub używają wbudowanych poleceń tej powłoki. Składnia poleceń powłoki bash zawiera idee pochodzące z powłoki Korna i csh takie jak edycja linii poleceń (ang. command-line editing), historia poleceń, stos katalogów, zmienne $RANDOM i $PPID oraz POSIX-owe podstawianie polecenia (składnia: $((...))). Gdy bash jest używany interaktywnie, dostępne jest dokańczanie nazw plików, poleceń wbudowanych i zewnętrznych programów, zmiennych, itd. dzieje się to po naciśnięciu klawisza TAB.
[edytuj] Działania na liczbach całkowitych
Jednym z ograniczeń powłoki sh jest to, że nie umożliwia ona operowania na liczbach całkowitych bez tworzenia nowego procesu. Bash umożliwia wykonanie obliczeń za pomocą wyrażeń w podwójnych nawiasach ((...)) oraz składni $[...]. Przykładowo
x1=55 # Przypisz liczbę 55 do zmiennej x1. Nie może być spacji przed i po znaku równości. ((x1 = x1 + 1)) # Dodaj jeden do x1. Nie stawia się tutaj znaku '$'. echo $((x1 + 1)) # Wypisz wartość x1+1 na ekran. ((++x1)) # Zwiększenie o jeden w stylu języka C. ((x1++)) # Podobnie jak powyżej ale teraz post-inkrementacja. echo $[x1=x1*20] # Pomnóż x1 przez 20, zapisz wynik do x1 i wypisz wynik na ekran. echo $((x1 * 20)) # To samo co powyżej, ale nie zapisuj wyniku do zmiennej. echo $((x1<1000)) # Sprawdź czy x1 jest mniejsze od 1000. Zero oznacza fałsz.
Składnia ((...)) może być także wykorzystana w wyrażeniach warunkowych, ponieważ w wyniku wykonania zwracane jest 0 lub jeden w zależności od tego czy porównanie wartości zwraca fałsz czy prawdę
if ((x == y * 3 + z * 2))
then
echo Yes
fi
((z > 23)) && echo Yes
Składnia ((...)) umożliwia posługiwanie się operatorami: '==', '!=', '>', '<', '>=' i '<='.
Bash nie umożliwia wykonywania obliczeń z wykorzystaniem liczb zmiennoprzecinkowych. Jedyne powłoki systemowe pozwalające na posługiwanie się liczbami zmiennoprzecinkowymi to powłoka Korna (1993) oraz zsh (od wersji 4.0).
[edytuj] Przekierowanie wejścia/wyjścia
Bash rozszerza składnię powłoki sh służącą do przekierowania wejścia/wyjścia. Możliwe jest skierowanie standardowego wejścia i standardowego wyjścia dla błędów do pliku w sposób krótszy niż w sh:
polecenie &> plik
W powłoce Bourne'a wyglądałoby to następująco 'polecenie > plik 2>&'. Od wersji 2.05b możliwe jest przekierowanie zmiennej na standardowe wejście polecenia:
polecenie <<< "Napis do przeczytania ze standardowego wejścia"
#można też użyć zmiennej
zmienna="Ala ma"
cat <<< "${zmienna} kota."
Przykład: Przekieruj standardowe wyjście do pliku, wypisz dane, zamknij plik, zresetuj wyjście:
exec 6>&1 # niech deskryptor pliku 6 stanie się kopią standardowego wyjścia
exec 1>test.dane # otwórz plik test.dane do zapisu, deskryptor nr 1 oznacza,
# że trafi do niego standardowe wyjście
echo "dane:dane:dane" # wypisz coś
exec 1<&- # zamknij plik
exec 1>&6 # przywróć deskryptorowi 1 jego pierwotną funkcję
exec 6<&- # zamknij deskryptor 6
Otwórz i zamknij plik:
# otwórz test.dane do czytania exec 6<test.dane # czytaj kolejne wiersze i wypisuj je, aż do napotkania końca pliku while read -u 6 dane do echo "$dane" done # zamknij plik exec 6<&-
Podstaw wyjście zewnętrznego polecenia do zmiennej:
# wyszukaj pliki których nazwa kończy się na literę "h" # i zachowaj wynik w zmiennej ZM ZM=$(find . -name "*h")
[edytuj] Wbudowana obsługa wyrażeń regularnych
Bash 3.0 posiada wbudowaną obsługę wyrażeń regularnych, dopasowanie odbywa się za pomocą składni przypominającej Perl:
[[ napis =~ wyrażenie ]]
Używa się standardowych wyrażeń regularnych opisanych na stronie regex(7) podręcznika man. Powyższe polecenie zwraca wartość 0, gdy dopasowanie udało się lub 1 w przeciwnym przypadku. Podwyrażenia otoczone nawiasami są dostępne w zmiennej powłoki BASH_REMATCH, tak jak w poniższym przykładzie:
if [[ abcfoobarbletch =~ foo(bar)bl(.*) ]]
then
echo "Dopasowanie udało się\!"
echo $BASH_REMATCH # wypisuje: foobarbletch
echo ${BASH_REMATCH[1]} # wypisuje: bar
echo ${BASH_REMATCH[2]} # wypisuje: etch
fi
Używanie powyższej składni, zamiast programu grep, daje kod działający szybciej, ponieważ unika się kosztownego tworzenia nowego procesu.
[edytuj] Wersje
Najnowsza wersja powłoki bash nosi numer 3.2 i została opublikowana 11 października 2006.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
W języku polskim
W języku angielskim
