GNU/Linux
Z Wikipedii
GNU/Linux - tym mianem określa się często uniksopodobny system GNU z jądrem Linux. Korzysta on z monolitycznego jądra Linux, gdyż mikrojądro GNU Hurd tworzone przez GNU jest wciąż w fazie rozwojowej. Kontrowersje związane z nazwą systemu operacyjnego opartego o jądro Linux i m.in. oprogramowanie GNU powstały gdy Richard Stallman, założyciel Free Software Foundation i projektu GNU zaczął promować nazwę "GNU/Linux". Podkreśla ona duży wkład tego projektu dla większości istniejących dystrybucji Linuksa (np. kompilatory, biblioteki, parsery). Z kolei przeciwnicy tego podejścia przypominają, że w przeciętnej dystrybucji jest też wiele oprogramowania powstałego w innych, niezależnych od FSF, projektach (np. środowisko graficzne KDE). Proponują oni aby kompletny system operacyjny nazywać po prostu "Linux".
Spis treści |
[edytuj] Dystrybucje GNU/Linuksa
Nie istnieje jedna oficjalna wersja GNU/Linuksa, wydana np. dzięki porozumieniu członków projektu GNU oraz programistów Linuksa.
Istnieje wielu niezależnych producentów, którzy do wydanego jądra Linux dodają oprogramowanie GNU oraz inne programy (np. BSD BIND). Takie połączenie bibliotek i programów nazwane jest dystrybucją GNU/Linuksa.
Poszczególne dystrybucje są w bardzo różnym stopniu zgodne z założeniami projektu GNU oraz FSF. Oficjalnie aprobowanych przez FSF jest 6 dystrybucji: gNewSense, Ututo, Dynebolic, BLAG, GNUstep i Musix. Natomiast spośród dużych dystrybucji ogólnie postrzeganym jako jedna z najbardziej wolnych dystrybucji jest Debian.
[edytuj] Linux bez GNU
Możliwe jest wydanie systemu operacyjnego opartego o jądro Linux bez użycia programów GNU. Bibliotekę C GNU libc można zastąpić inną – np. uClibc, a zamiast standardowych programów (Coreutils) GNU zastosować program BusyBox. Powstają w ten sposób zazwyczaj małe wbudowane systemy przeznaczone na firewalle i do innych zastosowań. Wszyscy – włącznie z FSF – zgadzają się, że nazwa "GNU/Linux" nie ma dla nich zastosowania. Prawie wszystkie systemy biurkowe i serwerowe używają jednak składników GNU, zwłaszcza glibc, coreutils i GCC.
[edytuj] Oprogramowanie
Oprogramowanie dla GNU/Linuksa jest najczęściej otwarte i wolne (FLOSS). Jest rozprowadzane w formie gotowych pakietów binarnych dla danej dystrybucji (np. RPM, DEB i TGZ), lub jako źródła (np. tar.bz2, tar.gz), które należy przed użyciem skompilować.
