Banjica
Z Wikipedii
Banjica - historyczne przedmieście stolicy Serbii ,Belgradu. Położone jest na stokach wzgórza o tej samej nazwie, na terenie dwóch dzielnic: Savski venac (część wschodnia) i Vożdovac (część zachodnia).
Spis treści |
[edytuj] Historia
Nazwa Banjica pochodzi od serbskiego słowa Banja oznaczającego łaźnię. Banjica na początku XIX wieku była podmiejską wioską, zamieszkiwaną głównie przez przybyszów z południowo - wschodniej Serbii którzy osiedlili się w okolicach Belgradu po Drugim Powstaniu Serbskim w 1815. Podczas II wojny światowej znajdował się tu obóz koncentracyjny prowadzony przez Niemców przy pomocy serbskich kolaborantów. Po wojnie wioska bardzo mocno się rozbudowała, w miejscu starych domów powstały osiedla mieszkaniowe. W 2002 Banjica liczyła 17711 mieszkańców.
[edytuj] Obóz koncentracyjny Banjica
Obóz koncentracyjny w Banjicy działał od czerwca 1941 do września 1944. Więźniowie przetrzymywani byli w dawnych koszarach armii jugosłowiańskiej. Początkowo obóz przeznaczony był do przetrzymywania zakładników, z czasem zaczęto umieszczać w nim również Żydów, Cyganów i serbskich komunistów, którzy byli zabijani w egzekucjach odbywających się na terenie podbelgradzkiej wioski Jajinci [1]. Przez cały czas istnienia obozu komendantem był funkcjonariusz Gestapo Willy Friedrich, który schwytany po zakończeniu wojny, został 27 marca 1947 skazany przez sąd wojskowy w Belgradzie na karę śmierci.[2]
Od 1969 na terenie byłego obozu koncentracyjnego znajduje się muzeum.
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Trial of the Major War Criminals Before the International Military Tribunal, Nuremberg by International Military Tribunal Contributor Hermann Göring International Military Tribunal 1947, str. 283
- ↑ History of the United Nations War Crimes Commission and the Development of the Laws of War. United Nations War Crimes Commission. London: HMSO, 1948
