Andy Hug
Z Wikipedii
| Andy Hug | |
| Pseudonim | The Blue Eyed Samurai |
| Obywatelstwo |  |
| Data i miejsce urodzenia | 7 września 1964 Zurich |
| Data i miejsce śmierci | 24 sierpnia 2000 Tokio  |
| Średnia waga | 98 kg |
| Wzrost | 180 cm |
| Styl źródłowy | Karate |
| Okres kariery K-1 | 1993-2000 |
| Kategoria K-1 | K-1 WGP |
| Bilans walk K-1 | |
| Liczba walk | 47 |
| Zwycięstwa | 37 |
| Przez KO/TKO | 21 |
| Porażki | 9 |
| Remisy | 1 |
| Bilans walk MMA | |
| Liczba walk | 0 |
Andy Hug (ur. 7 września 1964, zm. 24 sierpnia 2000) szwajcarski karateka stylu Kyokushin, zawodnik K-1.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
[edytuj] Dzieciństwo
Urodził się w 1964 r. w Zurichu. Nigdy nie poznał swojego ojca Arthura Huga, żołnierza Legii Cudzoziemskiej, który zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w Tajlandii. Matka, Madelaine Hug-Baumann, z powodu trudnej sytuacji życiowej i finansowej, nie będąc w stanie zapewnić godnych warunków do wychowywania dziecka, oddała Andy'ego do domu dziecka. Po trzech latach zabrali go stamtąd dziadkowie, z którymi zamieszkał w pasterskiej, górskiej wiosce Wohlen (kanton Argowia).
[edytuj] Kariera sportowa
[edytuj] Karate
W wieku 10 lat zaczął trenować karate Kyokushin. Bardzo wcześnie zaczął startować w zawodach i osiągać coraz większe sukcesy. Zwrócił na siebie uwagę, kiedy w znakomitym stylu wygrał Mistrzostwa Szwajcarii, pokonując znacznie starszych i utytułowanych zawodników.
W wieku 19 lat po raz pierwszy wystartował w 3. Otwartych Mistrzostwach Świata. Przegrał w 1/8 finału z Akiyoshi Matsui. Cztery lata później, w 1987r. wystartował w 4. Otwartych Mistrzostwach Świata, gdzie ponownie przegrał z Akiyoshi Matsui, ale już w finale, zajmując ostatecznie 2. miejsce, co było w tamtym czasie najlepszym osiągnięciem zawodnika spoza Japonii. Niemal wszyscy zagraniczni komentatorzy byli zdania, iż Andy Hug był najlepiej technicznie przygotowanym ze wszystkich zawodników. Stał się wówczas ulubieńcem mediów i zyskał sobie sympatię tysięcy fanów na całym świecie, a zwłaszcza w Japonii. Rok później 17 sierpnia 1988 zdobył 1. miejsce na organizowanym w Szwajcarii Światowym Turnieju, wygrywając w finale z Kenji Midori. W 1989r. został po raz drugi Mistrzem Europy, i od tego czasu rozpoczął podróże po całym świecie, gdzie odwiedzał ośrodki kyokushin karate i prowadził treningi.
W roku 1992 został wyrzucony z organizacji Kyokushinkai przez Masutatsu Oyama za branie udziału w komercyjnych turniejach. Przyłączył się do założonej przez Kazuyoshi Ishiiego Seido-kaikan Karate. W 1993 roku zajął 2. miejsce w Pucharze Świata Seido-kaikan.
[edytuj] K-1
W 1993 roku Ishii założył K-1 - organizację, której celem było umożliwienie przedstawicielom różnych sztuk rywalizacji na jednym ringu na zasadach podobnych do kick-boxerskich. Hug został wytypowany jako jeden z reprezentantów Seido-kaikan.
W K-1 zadebiutował w 1993 roku. Nienaganna technika i unikalny, bardzo widowiskowy styl walki zjednały mu szybko rzesze fanów. Szczególnie popularny był w Japonii, gdzie został nazwany "Samurajem o błękitnych oczach", a jego osoba była przedmiotem kultu. Jego popisową techniką, wyniesioną z karate było kopnięcie opadające (kakato geri).
Jest uznawany za jednego z największych zawodników K-1 w historii. Trzy razy z rzędu (1996,1997,1998) dotarł do finału World Grand Prix w Tokio. Wygrał raz - w 1996 roku nokautując Mike'a Bernardo.
[edytuj] Choroba
Od 31 lipca do początku sierpnia 2000, Andy był w domu w Szwajcarii, aby odwiedzić żonę - Ilonę Hug, z którą rozwiódł się miesiąc wcześniej i swego pięcioletniego syna Seya Hug. Nie czuł się w 100% dobrze i dlatego udał się na badania do szpitala. Narzekał na częste ataki gorączki i ciężkie krwotoki z nosa, jednak nie zdiagnozowano choroby. Pomimo rad lekarzy, postanowił wrócić do Japonii 14 sierpnia. Na lotnisku miał ciężki krwotok z nosa, jednak wciąż był zdecydowany powrócić do Kraju Kwitnącej Wiśni, aby wziąć udział w turnieju K-1 Grand Prix 2000 w Fukuoce. Również menadżer Andy'ego bezskutecznie próbował wyperswadować mu tę podróż. Jak się okazało, była to ostatnia wizyta Huga w ojczyźnie.
Będąc już w Tokio zemdlał i został przewieziony do Nippon Medical School Hospital na dalsze badania medyczne. Prywatny lekarz Andy'ego odkrył narastającego guza po lewej stronie szyi i wtedy właśnie zdiagnozowano, że Andy jest chory na białaczkę. Leczenie rozpoczęto natychmiast, włączając chemioterapię. Hug wiedział, że jest poważnie chory. Skontaktował się ze swoją żoną Iloną telefonicznie, aby poinformować ją o chorobie. Powiedział wówczas, że nie wróci do Szwajcarii - "Japonia jest moim domem i tutaj zostanę, aby walczyć z chorobą."
Lekarze ostrzegali Andy'ego, że ze względu na problemy z sercem i ciśnieniem, chemioterapia może doszczętnie zniszczyć jego organizm. Miał łzy w oczach, kiedy lekarze stawiali diagnozę, jednak nadal był tak oddany sztukom walki i fanom, że poprosił o wywiad, aby mógł powiedzieć wszystkim o swej chorobie. Jednak lekarze nie zgodzili się na to.
21 sierpnia o 9.00 kancho Ishii odwiedził Andy'ego w Nippon Medical School Hospital. Powiedział później, że rozmawiali o turnieju K-1 w Jokohamie, który odbył się 20 sierpnia, wygranym przez przyjaciela Andy'ego - Francisco Filho. Andy wyznał Ishiiemu, że gdyby miał umrzeć wkrótce, to chciałby, aby stało się to w Japonii.
[edytuj] Śmierć
W czwartek 24 sierpnia 2000 r. o 18:21 Andy Hug zmarł w wieku 35 lat. Jego serce zatrzymywało się trzykrotnie, jednak lekarzom udało się przywrócić puls. W końcu za czwartym razem, ze względu na beznadziejność sytuacji, lekarze nie podjęli próby reanimacji.
Andy został pochowany zgodnie ze swoją ostatnią wolą w Tokio. Na pogrzeb przyszły tysiące ludzi. Jego legenda urosła po śmierci do tego stopnia, iż stał się bohaterem licznych filmów dokumentalnych, książek, komiksów i kreskówek.
