Aleksander Newski

Z Wikipedii

Ikona św. Aleksandra Newskiego

Bitwa Aleksandra Newskiego ze Szwedami w 1242
autor: B.Czorikow (1802-1866)

Aleksander Newski (ur. 30 maja 1220 w Perejasławiu Zaleskim, zm. 14 listopada 1263 w Grodźcu) - święty prawosławny, książę Nowogrodu Wielkiego od 1236, wielki książę włodzimierski z dynastii Rurykowiczów. Syn Jarosława II, wnuk Wsiewołoda III Wielkie Gniazdo.

W 1236 został mianowany księciem Nowogrodu. W tym czasie ze wschodu nadciągały ordy tatarskie, na zachodzie coraz większe zagrożenie stwarzali kawalerowie mieczowi, a z północy zaczęli zagrażać Szwedzi. Pokonał ich w roku 1240 nad Newą, stąd wziął się jego przydomek. W 1242 zwyciężył Niemców i wyzwolił miasto Psków oraz odniósł słynne zwycięstwo nad wojskami zakonu kawalerów mieczowych na zamarzniętym jeziorze Pejpus (Czudzkim), co zapobiegło ich ekspansji na ziemie ruskie.

Następnie pokonał najeżdżające Ruś wojska litewskie. Będąc doskonałym dyplomatą, jednocześnie zawierał z Tatarami okresowe porozumienia. W 1249 przyjął tytuł księcia kijowskiego, a w 1252 - wielkiego księcia włodzimierskiego. W 1257 odbył wraz z Tatarami ekspedycję karną do Nowgorodu, powstrzymującego się z wypłatą danin.

W 1263 złożył śluby zakonne i przyjął imię Aleksy. 14 listopada tego samego roku zmarł, a jego ciało spoczęło we Włodzimierzu nad Klaźmą. W 1724 przewieziono je do Ławry Aleksandra Newskiego w Petersburgu, gdzie znajduje się do dnia dzisiejszego.

W 1547 został kanonizowany przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną.

Był ojcem Dymitra, Andrzeja, Daniela.