Śmierć jak kromka chleba

Z Wikipedii

Śmierć jak kromka chleba
Gatunek	dramat historyczny
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Główne role	Janusz Gajos Jerzy Trela Jerzy Radziwiłowicz Mariusz Benoit
Data premiery	7 maja 1994
Czas trwania	116 min.
Produkcja
Reżyseria	Kazimierz Kutz
Scenariusz	Kazimierz Kutz
Muzyka	Wojciech Kilar
Zdjęcia	Wiesław Zdort
Scenografia	Bolesław Kamykowski
Kostiumy	Renata Kochańska
Montaż	Zygmunt Duś
Produkcja	Społeczny Komitet Realizacji Filmu Fabularnego o Tragedii w Kopalni "Wujek", Studio Filmowe Tor, Telewizja Polska
Śmierć jak kromka chleba na Filmweb.pl

Śmierć jak kromka chleba - polski film fabularny (dramat historyczny) z 1994 roku w reżyserii Kazimierza Kutza.

[edytuj] Fabuła

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Film upamiętnia pacyfikację kopalni Wujek po wprowadzeniu stanu wojennego w 1981.

Katowice, noc z 12 na 13 grudnia 1981 roku. Jednostki wojskowe zajmują strategiczne punkty miasta. Grupa zomowców, rozbijając związkową ochronę, wyciąga z mieszkania przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność w kopalni Wujek Jana Ludwiczaka. Wiadomość szybko dotarła do kopalni. Początkowo zaskoczeni, wkrótce reagują spontanicznym protestem. Tej samej nocy trzej górnicy Janusz Gajos, Jerzy Trela przychodzą do proboszcza (Jerzy Radziwiłowicz), aby odprawił mszę na terenie kopalni. Następnego dnia 13 grudnia proboszcz szykuje się na mszę do kopalni, w tym samym czasie słucha komunikatu o wprowadzeniu stanu wojennego.

14 grudnia w zakładzie wybucha strajk. Pojawiły się kolejne postulaty: odwołać stan wojenny, uwolnić wszystkich internowanych, przestrzegać porozumień jastrzębskich. Żaden z nich nie spełnił się. 15 grudnia do górników dotarła wiadomość ostrzałach w kopalni Manifest Lipcowy (dziś Zofiówka) w Jastrzębiu-Zdroju. Sprowadzony późnym wieczorem do kopalni ks. proboszcz odmówił z górnikami cząstkę różańca. Nie odprawił mszy, bo atmosfera była już tak napięta. Modlitwę przerwał alarm. Okazał się fałszywy. 16 grudnia na teren kopalnii wjechało wojsko polskie i ZOMO. Rozpoczęła się walka. Wojsko i milicja użyła broni. Zginęło 9 górników.

W wydarzeniach autentycznych zginęli górnicy Józef Czekalski, Krzysztof Giza, Joachim Gnida, Ryszard Gzik, Bogusław Kopczak, Andrzej Pełka, Jan Stawisiński, Zbigniew Wilk, Zenon Zając.

[edytuj] Obsada

Janusz Gajos - Miodek, przewodniczący samorządu pracowniczego
Jerzy Trela - górnik Skarga
Jerzy Radziwiłowicz - proboszcz
Mariusz Benoit - górnik Krasucki
Roman Gancarczyk - górnik Jurek Putek, członek Komisji Rewizyjnej "Solidarności"
Jan Peszek - pułkownik WP, przedstawiciel WRON
Przemysław Branny - górnik Tadeusz
Ryszard Jasiński - górnik Gładysz
Szymon Kuśmider - górnik Grzegorz Handy
Teresa Budzisz-Krzyżanowska - lekarka
Anna Dymna - żona górnika Józefa
Małgorzata Hajewska - Ania, pielęgniarka w przychodni zakładowej