Ósmy dzień tygodnia
Z Wikipedii
Ósmy dzień tygodnia | |
Gatunek | dramat |
Kraj produkcji | Polska |
Główne role | Zbigniew Cybulski |
Czas trwania | 83 min. |
Produkcja | |
Reżyseria | Aleksander Ford |
Scenariusz | Aleksander Ford |
Muzyka | Kazimierz Serocki |
Zdjęcia | Igor Oberberg
Jerzy Lipman |
Scenografia | Roman Mann
Anatol Radzinowicz |
Montaż | Halina Prugar-Ketling |
Ósmy dzień tygodnia na Filmweb.pl | |
Ósmy dzień tygodnia na IMDb |
Ósmy dzień tygodnia – opowiadanie, które przyniosło sławę Markowi Hłasce, wnikliwy portret upadłego społeczeństwa i złudzeń, które nie mają prawa się spełnić. Opowiadanie było krytykowane ze względu na ordynarność i rzekomą pornografię.
Powieść ukazała się po raz pierwszy w listopadzie 1956 roku w "Twórczości". Jej pierwsze wydanie książkowe pochodzi z 1957 roku
Na opowiadaniu Hłaski oparty jest film fabularny Ósmy dzień tygodnia z 1958 roku w reż. Aleksandra Forda, ze Zbyszkiem Cybulskim i Sonją Ziemann w rolach głównych. Film został zatrzymany przez cenzurę i stał się tzw. półkownikiem. Swoją premierę miał dopiero w sierpniu 1983 roku.
Każdy z bohaterów świata naszkicowanego przez pisarza czeka na ów ósmy dzień tygodnia, ostatecznie zawsze doznając raniącego rozczarowania. To świat pełen pijaków i ludzkiego upadku, gdzie kluczową rolę odgrywa bar z alkoholem. Bohaterką jest dziewczyna, która odwleka chwilę seksualnej inicjacji nie mając pewności, czy miłość jej chłopaka jest wystarczającym antidotum na brud świata, który widzi wokół siebie, świata, do którego jakoś wyraźniej pasuje zdrada jako coś naturalnego, niż idealistyczna i oczyszczająca miłość. Istotna i wyrazista jest postać brata bohaterki, buntownika szukającego śmierci po nieudanym uczuciu, twierdzącego, że "niezakamuflowana prostytutka to najwyższy poziom moralny, jaki może osiągnąć kobieta we współczesnym świecie". Niektóre współczesne feministki twierdzą, że finałowe rozwiązanie jest nieco szowinistyczne, gdy okazuje się, że bohaterka, tak tęskniąca za miłością, w istocie chce jedynie jak najszybciej stracić cnotę.