Enric II de Montmorency
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Enric II de Montmorency (1595 - executat a Tolosa lo 30 d'Octobre de 1632), filh d'Enric de Montmorency, filhòl d'Enric IV de França.
Foguèt amiral de França a 17 ans, vice-rei de Nòva França e governador de Lengadòc. Foguèt maridat amb Marie-Félicie des Ursins.Foguèt marescal de França, e lutèt contra los protestants.
S'aliguèt amd Gaston d'Orléans (fraire del rei Loís XIII) dins una intriga contra lo cardinau de Richelieu sens capita e foguèt executat al Capitòli de Tolosa e sos bens foguèron donats a l'ostal dels Condé. Aquesta execucion marquèt l'afirmacion del poder reial e central sobre la noblessa.
[Modificar] Lo contèxte
L’edit de Nantes promulgat lo 15 d'avril de 1598 per Enric IV permetèt d'acabar amb mai de de trenta ans de guèrras religiosas dins lo reialme de França. En Lengadòc, foguèt aculhit amb satisfaccion. Acordava la libertat de culte als protestants dins totes los luòcs ont existava en 1157. E lor balhava de mai de plaças seguras : Montpelhièr, Aigas Mòrtas. Los embolhs s’apasimèron.
Lo 14 de mai de 1610, lo rei Enric IV foguèt assassinat per Ravalhac. Los protestants, se sentèron alara menaçats, s'amassèron darrièr lo duc de Rohan e tornèron prene lo combat. En 1622, per arestar los combats en Lengadòc, Loís XIII signèt la patz de Montpelhièr que confirmava las disposicions de l’édit de Nantes.
Al delà de l’interès pels protestants, lo duc de Rohan cercava a satisfar son ambicion politica. Richelieu s'i opausèt. Après d'aver prés La Rochèla al tèrme d'un sètge que tustèt durament los reformats, venguèt per sometre Lengadòc. Privas foguèt presa e bassacada, Alès rendèt las armas. L’edit de gracia d'Alès (27 de junh de 1629) tirèt als protestants sos dreches politics e las plaças de seguretat. Lo rei de França aviá les mans liuras per combatre los protestants.
[Modificar] La batalha de Castèlnòu d'Arri
En 1630, Gaston d’Orleans, le fraire del rei francés Loís XIII, ensaja d’organizar un soslevament general dins lo reialme. Enric de Montmorency, influençat per la reina Maria de Medicis (que la femna, Maria Felicia Orsini n'es cosina), o sosteniá. raliguèt los Estats de Lengadòc, que Richelieu i aviá ensajat de levar lo drech de levada de l'impòst, e ordonèt a En De La Croix, capitani dels gardas sieus, d’ocupar lo fòrt de Brescon, al larg d’Agde. Le 22 de julhet de 1632, la província de Lengadòc faguèt secession del Reialme de França. Una part de la noblessa pichona seguiguèt Montmorency dins la revòlta mas la vila de Tolosa demorèt del costat del rei de França. Carcassona e Narbona refusèron d’aculhir l’armada rebèla . Una armada reiala se metèt en camin, menada per Enric de Schomberg. La rescontra se faguèt dabant Castèlnòu d'Arri, le 1er de setembre de 1632. Schomberg aviá entre 2000 e 2500 òmes, los ensurgents pas que 1200 a 1500 . L’afrontament durèt pas que mièja ora : nafrat grevament, lo duc foguèt fach presonièr.
Jutjat pel Parlament de Tolosa presidat pel garda dels sagèls Chateauneuf , foguèt condamnat a mòrt. Après d'aver demandat perdon al Rei e tornar donar son baston de marescal e son cordilh de l’òrdre del Sant Esperit, foguèt decapitat , dins la cor interiora de la comuna lo 30 d'octobre de 1632.
| Precedit per Enric Ièr |
 duc de Montmorency |
Seguit per títol atudat |
