Den italiensk-tyrkiske krigen
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Den italiensk-tyrkiske krigen blei utkjempa mellom Italia og Det osmanske riket frå 29. september 1911 til 18. oktober 1912. Krigen endte med at Italia fekk kontroll over dei osmanske provinsane «Tripolitania» og «Cyrenaica», det som idag er Libya, Rhodos, og dei andre gresktalande øyane i Egearhavet ved Anatolia. Sjølv om det var ein mindre konflikt så var han viktig i forspelet til den fyrste verdskrigen. I det dei såg kor lett Italia hadde slått Det osmanske riket nytta Balkanligaen høvet og gjekk til åtak på imperiet.
Den italiensk-tyrkiske krigen såg fleire teknologiske framsteg i krigføring, mellom anna bruk av fly. Den 23. oktober 1911 fauk ein italiensk pilot rekognosering over tyrkiske linjer, og den 1. november blei det første luftbombeåtaket frå fly gjennomført mot tyrkiske troppar i Libya. Resultatet vart 3380 drepne italienarar mot 14 000 drepne osmanarar, og heile konflikten endte med italiensk siger.
