Nikephoros II Phokas
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| 912-969 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Keizer van Byzantium | ||||||
|
Nikephoros II Phokas (Latijn: Nicephorus; Nederlands, verouderd: Nicefoor) (Cappadocië, ca. 912 – Constantinopel 10/11 december 969) was Byzantijns keizer van 963 tot 969.
Bij de dood van Romanos II werd hij door het leger in Klein-Azië tot keizer uitgeroepen. Zijn huwelijk met de keizerin-weduwe Theophano wettigde zijn staatsgreep en behoedde de opvolgingsrechten van Romanos' minderjarige zonen Basilius en Constantijn.
Nikephoros was een briljant strateeg en een vroom en ernstig man, die de sociale politiek van zijn voorgangers temperde en de enorme grondbezitsvorming van kerk en kloosters afremde. Met hem werd echter vooral de bloei van de Byzantijnse militaire machtsontplooiing ingeluid. Op de Arabieren heroverde hij Kreta (960/961), Cyprus (965), Cilicië (965) en Noord-Syrië met inbegrip van Antiochië (966/969). Hij halveerde het Bulgaarse Rijk door, met de hulp van de Russische grootvorst van Kiev, Svjatoslav, het oostelijke gedeelte ervan in te lijven (967/968) en aan de Bulgaren de keizerstitel en het patriarchaat te onttrekken. Met het pas ontstane Duitse keizerschap (962) kwam hij in conflict wegens de Byzantijnse bezittingen in Zuid-Italië.
Vervreemd van keizerin Theophano, werd hij vermoord door haar minnaar, de jonge Armeense veldheer Johannes Tzimiskes.
Bij de Griekse marine doet een schip dienst dat vernoemd is naar Nikephoros de HS Nikiforos Fokas
