Natriumsilicaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Natriumsilicaat of waterglas is een oplosbaar natriumzout van kiezelzuur.

Het heeft de algemene samenstelling 30-40% SiO₂, 10-20% Na₂O, 60-40% H₂O (dus ongeveer: Na₂Si₂O₅. 6H₂O).

Het wordt gemaakt door bij hoge temperatuur (1400 °C) zand en natriumcarbonaat samen te smelten. Hoewel het proces ingewikkeld is, is de chemische reactie voor te stellen als:

Na₂CO₃ + 2SiO₂ → Na₂Si₂O₅ + CO₂

Het smeltproduct wordt daarna aan water blootgesteld en de oplosbare delen gaan in oplossing.

Waterglas is een product van groot technisch belang. Het is een vaak voorkomend ingrediënt van schoonmaakmiddelen, waar het op de verpakking wordt vermeld als natriumsilicaat (of sodium silicate). Het wordt ook toegepast in lijmen en bindmiddelen, in bijvoorbeeld karton en montagekit voor uitlaatsystemen. Bij aanzuring ontstaat silicagel, een vorm van kiezelzuur die vooral wordt gebruikt in verpakkingen om de relatieve vochtigheid te verlagen.

Waterglas is ook een populaire stof bij chemische demonstraties, bijvoorbeeld voor het maken van een chemische tuin.

Waterglas wordt in verkiezingstijd ook gebruikt om toe te voegen aan de lijm waarmee posters geplakt worden. Hierdoor zijn de posters beter bestand tegen de regen.

Waterglas wordt ook gebruikt om vloeren, muren en/of betonwanden waterdicht te maken. Op bestaande vloeren, muren en/of betonwanden aanbrengen met een kwast of roller. Bij nieuw werk mengen door de beton of specie en er ontstaat een waterdicht eindprodukt. Men kan het ook gebruiken om bloemvazen van steen die doorlekken dicht te maken.

Waterglas is verkrijgbaar bij een goede drogisterij.