Bindmiddel (vloeistof)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Bindmiddel is een substantie die in staat is een dunne vloeibare stof dik te maken (te binden).

[bewerk] Voedingsbindmiddel

Een voedingsbindmiddel wordt in gerechten gebruikt om vloeibare voedselproducten (denk hierbij aan soepen, jus, sauzen, en vla's) de gewenste dikte te geven zonder de eigenschappen van het gerecht te veel te veranderen, zoals de smaak.

Er zijn zetmeelhoudende bindmiddelen (bijvoorbeeld bloem, aardappelmeel en maïs) en niet-zetmeelhoudende bindmiddelen (eieren, gelatine, boter).

Zetmeelhoudende bindmiddelen zijn vaak geur-, kleur- en reukloos en hebben als eigenschap op te zwellen en vloeistof te binden zodra dit wordt verhit. Een vaak gebruikt bindmiddel is maïszetmeel, ook bekend onder de handelsnaam Maïzena.

Bloem wordt vaak gebruikt om jus en sauzen dikker te maken. Maïszetmeel wordt vaak gebruikt in soepen. Yoghurt wordt vooral in Oost-Europa en het Midden-Oosten gebruikt als bindmiddel. Eierdooiers zijn rijk aan smaak en geven een zachte mondgevoel aan een gerecht en door het te verwarmen in bijvoorbeeld een custard dikt het in.

Men moet bindmiddel in gerechten voorzichtig gebruiken. Sommige bindmiddelen verliezen kracht zodra het te lang gekookt wordt of te heet bereid. Tijdens de bereiding moet bindmiddel voorzichtig aan het gerecht toegevoegd worden. Indien er teveel bindmiddel gebruikt is kan het toevoegen van water een oplossing bieden maar dit heeft verlies aan smaak en structuur tot gevolg. Ook kan het gebruik van sommige bindmiddelen schadelijk zijn voor mensen die lijden aan coeliakie of glutenintolerantie.