Monocoque

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een Monocoque is een constructie waarbij de huid van het object het gewicht draagt van de constructie, dit in tegenstelling tot een frame of chassis waarop een niet dragende beplating wordt geplaatst.

Deze techniek werd in de jaren '30 voor het eerst toegepast in de vliegtuigindustrie, niet lang daarna ook in de autoconstructie, zoals de Citroën Traction Avant.

[bewerk] Motorfiets

Bij motorfietsen is een monocoque een frameconstructie bestaande uit doosvormig profiel van aluminium of carbonfiber. Het werd vanaf de jaren '50 toegepast op racemotorfietsen en begint langzamerhand door te dringen in de productiemotorfietsen.

In de monocoque is vaak de brandstoftank geïntegreerd, evenals andere ruimten, bijvoorbeeld voor accu of olietank. Het is een bijzonder stijve constructie, in de jaren tachtig op grote schaal gebruikt bij lichte wegrace-motorfietsen. Thans gemeengoed bij monoposto's (éénzits raceauto's), zoals in de formule 1.

[bewerk] Auto's

Ook moderne personenauto's zijn uitgevoerd met een zelfdragende carrosserie, in tegenstelling tot (meestal) oudere auto's welke op een apart chassis werden opgebouwd.