Mercuriusovergang

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Time-lapse foto van een Mercuriusovergang.

Een Mercuriusovergang is de situatie waarin de planeet Mercurius vanaf aarde gezien voor de zon langs beweegt. Mercurius is dan te zien als een kleine zwarte vlek die langzaam over de schijf van de zon beweegt. Mercuriusovergangen komen ongeveer 13 à 14 keer per eeuw voor, vaker dan Venusovergangen, vanwege de kleinere omlooptijd van Mercurius om de zon. Mercuriusovergangen kunnen maximaal een uur of zes duren. In tegenstelling tot de Venusovergang, is de Mercuriusovergang niet met het blote oog waar te nemen.

Doordat de baanvlakken van de aarde en Mercurius iets ten opzichte van elkaar hellen, kunnen Mercuriusovergangen alleen voorkomen als beide planeten in de buurt van de snijlijn van deze vlakken staan. Zo'n snijpunt wordt knoop genoemd. De aarde staat alleen in de maanden mei en november in een knoop van het Mercuriusbaanvlak. Tijdens de novemberovergangen bevindt Mercurius zich in de buurt van het perihelium van zijn baan en tijdens de mei-overgangen in de buurt van het aphelium. Daarom is de hoekdiameter van het schijfje van de planeet tijdens een mei-overgang groter (ongeveer 12") dan tijdens een novemberovergang (ongeveer 10"). Omdat Mercurius dichter bij de aarde staat in november komen de novemberovergangen ook vaker voor: met perioden van 7, 13 of 33 jaar. Mercuriusovergangen in mei komen alleen in perioden van 13 of 33 jaar voor.

De eerstvolgende Mercurius-overgangen zijn in mei 2016, november 2019, november 2032 en in november 2039.

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Category:Transit of Mercury op Wikimedia Commons.