Melodie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Onder melodie wordt in de muziek verstaan: een opeenvolging van tonen, d.w.z. van toonhoogten en toonduren, die in combinatie met het ritme een bepaalde muzikale gestalte vormt. Een melodie is een soort muzikale gedachte, met een specifiek karakter en met een duidelijk begin en eind. Beschouwt men, los van het ritme, enkel de intervallen van een melodie dan spreekt men van het 'melos'.

• In klassieke muziek wordt een melodie doorgaans een thema genoemd. Een compositie bestaat doorgaans uit meerdere thema's met uitwerkingen.
• In popmuziek worden meestal twee melodieën gebruikt voor een 'nummer'; de coupletten en het refrein krijgen doorgaans een verschillende melodie of variaties op een enkele melodie.
• In de jazz wordt een melodie vaak in eerste instantie als startpunt voor improvisatie gebruikt.
• In niet-westerse muziek wordt doorgaans weinig gebruikgemaakt van harmonie zoals dat in westerse muziek vrijwel steeds het geval is.