Matteo Ricci

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Naam
(taal-varianten)

Traditioneel

利瑪竇

Vereenvoudigd

利玛窦

Pinyin

Lì Mǎdòu

Standaardkantonees	Leej Maa-Tauw
Andere benamingen	Xītài 西泰

De Italiaanse jezuïet en missionaris Matteo Ricci (San Severino Marche, 6 oktober 1552 - Peking, 11 mei 1610) stichtte de jezuïetenmissie in Peking, die lange tijd het belangrijkste contact tussen Europa en China vormde.

Ricci's vader had hem naar Rome gestuurd om rechten te studeren, maar Ricci sloot zich in plaats daarvan aan bij de Jezuïeten. In 1577 besloot hij zich bij de missie in India te voegen, en in september 1578 kwam hij aan in Goa, waar hij vier jaar lang theologie studeerde en onderwees. Daarna werd hij naar Macau gezonden.

Met een mede-jezuïet, Michele Ruggieri, verbleef Ricci zeven jaar in Chao-ch'ing, ten westen van Kanton. Nadat hij door de dopsbewoners werd verworpen en zijn missiepost aangevallen, trok hij noordwaarts naar Peking.

Een half jaar lang werden Ricci en zijn medewerkers gevangen gehouden, maar daarna accepteerde de keizer plotseling zijn geschenken; vooral de moderne Europese klokken vielen in de smaak.

De eerste Chinees die Ricci kon bekeren was de mandarijn Xu Guangqi (1562 - 1633), die later zijn persoonlijke secretaris werd.

Ricci was de eerste Europeaan die in de Verboden Stad binnen mocht en de eerste die de Gesprekken van Confucius in een Europese taal heeft vertaald.

De definitieve doorbraak van de jezuïeten kwam in 1629, bijna 20 jaar na de dood van Ricci. In tegenstelling tot de Chinese geleerden, slaagden de jezuïeten erin tijdstip en duur van de zonsverduistering van 21 juni correct te voorspellen. De jezuïeten werden gevraagd een nieuwe kalender te ontwerpen, en werden vertrouwelingen van de keizer. Diverse westerse boeken over wiskundige en wetenschappelijke onderwerpen werden in het Chinees vertaald.