Marcel Breuer
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Marcel Breuer (Pécs, 21 mei 1902 - New York, 1 juli 1981) was een Hongaars-Amerikaans architect.
Breuer werd geboren in de Hongaarse stad Pécs. Na zijn studie in Wenen sloot hij zich aan bij het Bauhaus. Alle meubels, die Breuer tussen 1921 en 1925 ontwierp tonen een geestelijke verwantschap met het werk van de Nederlandse meubelmaker Gerrit Rietveld.[1] In 1925 ontwierp Breuer een stoel voor Wassily Kandinsky, een designstoel die nog altijd goed wordt verkocht.
Na enige tijd in Berlijn gewerkt te hebben, vertrok Breuer in 1935 vanwege zijn joodse afkomst noodgedwongen naar Londen. Twee jaar later vestigde Breuer zich definitief in de Verenigde Staten. Hij werd hoogleraar aan de universiteit van Harvard en werkte intensief samen met Walter Gropius. Eind jaren vijftig ontwierp hij het gebouw van de UNESCO in Parijs. Een van zijn beroemdste werken, het ontwerp van De Bijenkorf in Rotterdam, stamt uit dezelfde tijd. Andere gebouwen van zijn hand zijn het Whitney Museum of American Art in New York en de Amerikaanse ambassade in Den Haag. Marcel Breuer stierf in New York op 1 juli 1981.
[bewerk] Belangrijkste Architectonische Werken
- Breuer Huis 1 te Lincoln, Massachusetts 1938-1939
- Geller Huis 1 en 2 te Long Island 1944-1946
- Breuer Huis 2 te New Canaan, Connecticut 1947-1948
- UNESCO hoofdkwartier te Parijs 1952-1958
- Klooster van de zusters van St. Benedict te Bismarck, North Dakota 1954-1963
- Ski resort te Flaine 1960-1976
- abdij en universiteit van St. John te Collegeville, Minnesota 1953-1961
- IBM research center te La Gaude 1960-1962
- kerk van St. Francis de Sales te Muskegon, Michigan 1960-1966
- Whitney Museum of American Art te New York 1963-1966
[bewerk] Noten
- ^ Magdalena Droste (2002). Bauhaus 1919-1933. Köln: Taschen (ISBN 3822822256): p. 56.
