Manifestatie van God

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Manifestatie van God is de term die in het Bahá'í-geloof wordt gebruikt voor de stichters van de grote godsdiensten. De Godheid zelf is "onzichtbaar, onbegrijpbaar, ongenaakbaar, alles omvattend, een pure essentie die niet beschreven kan worden", "geheiligd en verheven boven alle lof", want "alle verheven eigenschappen van de niveaus van bestaan zijn met betrekking tot dit niveau slechts inbeelding." (`Abdu'l-Bahá)

De mens wordt gezien als een teken van God die zijn schepper niet kan bevatten. Niettemin maakt deze God zich in alle tijdperken aan de mens bekend door middel van zijn Manifestaties. Deze worden beschreven als "zuivere spiegels" waarin "alle volmaaktheden, milddadigheden en luister die van God komen duidelijk zichtbaar zijn." Manifestaties worden soms aangeduid als profeten, maar zijn meer dan dat. Zij brengen een eigen leer, vernieuwen de religie van God en komen met hun eigen wetten en leringen. Het huis Israël kent bijvoorbeeld een aantal "kleine profeten" die de mensen aan de boodschap van de Manifestatie herinneren, maar niet met een eigen boek komen.

Manifestaties van God die in de bahá'í-geschriften worden genoemd zijn buiten de Báb en Bahá'u'lláh bijvoorbeeld Mohammed, Jezus, Mozes, Abraham, Noach, Adam, Hud, Zoroaster en Boeddha.

[bewerk] Literatuur

• Bahá’u’lláh: Het boek van zekerheid, 1e druk, 1976, Stichting Bahá’í Literatuur, Den Haag
• `Abdu’l-Bahá: Beantwoorde Vragen, in het bijzonder deel III, 1e druk, 1982, Stichting Bahá’í Literatuur, Den Haag

Wereldreligies (Religieportaal)
Bahá'í - Boeddhisme - Christendom - Confucianisme - Hindoeïsme - Islam - Jaïnisme - Jodendom - Sikhisme - Taoïsme