Luchtcomponent van de Belgische Strijdkrachten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Luchtcomponent van de Belgische Strijdkrachten is de Belgische Koninklijke Luchtmacht, en de benaming voor een deel van de Belgische Defensie.

Naast de Luchtcomponent bestaat de Belgische Defensie uit:

de Marinecomponent,
de Landcomponent en
de Medische component.

Defensie van België

Instanties Federale Overheidsdienst Defensie
Departementen Budget en financiën Imago en public relations De algemene inspectiedienst Material resources Strategie Human resources Inlichtingen en veiligheid Juridische steun en bemiddeling Operaties en training Vorming
Componenten Landcomponent Luchtcomponent Marinecomponent Medische component
Functies Minister van Landsverdediging De Chef Defensie Secretaris generaal

Kenmerk (roundel) van de Luchtcomponent

Inhoud

1 Geschiedenis
2 Bevelhebbers van de Belgische Luchtmacht
3 Rangen
4 Externe link

[bewerk] Geschiedenis

De Luchtcomponent, een onderdeel van de Belgische strijdkrachten begon als onderdeel van de genie in 1887 als Compagnie des Ouvriers du Génie, wat later werd hernoemt in Compagnie des Ouvriers et d'Aérostiers du Génie. Dit legeronderdeel hield zich voornamelijk bezig met het gebruik van luchtballonnen. In 1909 raakte Generaal Hellebaut, toenmalig minister van oorlog, overtuigd van het nut van vliegtuigen. Hij besloot enkele militairen een vliegcursus te laten volgen. Op 15 september kocht Clément de Saint Marq, bevelhebber van Compagnie des Ouvriers et d'Aérostiers du Génie, het eerste vliegtuig voor dit legeronderdeel via de vliegschool van Jules de Laminne. Bij Jules de Laminne werden ook de verdere vliegeniers opgeleid. Op 1 mei 1911 startte het leger zijn eigen vliegschool te Brasschaat.

Op 16 april 1913 kregen de militaire vliegers hun eigen legeronderdeel, Compagnie d'Aviateurs. Toen België bij de Eerste Wereldoorlog werd betrokken bestond het onderdeel uit vier escadrilles, uitgerust met diverse typen Farman-Jero-machines en één vrijwilligersescadrille met pioniers als Jan Olieslagers en Jules Tyck. De Compagnie werd in maart 1915 omgedoopt tot: Militair Vliegwezen; het was toen uitgebreid tot 6 squadrons. De Spad was een van de gebruikte toestellen.

Vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog bestond het Militaire Vliegwezen uit drie actieve Luchtmacht-regimenten, met in gebruik:

Renard R-31
Fiat CR42
Hawker Hurricane
Gloster Gladiator
Fairey Fox
Fairey Battle

Gedurende de Tweede Wereldoorlog was het Militaire Vliegwezen actief als Belgische Luchtvaartsectie binnen de Royal Air Force.

Mettertijd werden de jachtvliegtuigen vervangen door meer moderne vliegtuigen zoals de Republic F-84 Thunderstreak, CF 100 Canuck, Hawker Hunter, Lockheed F-104 Starfighter, Mirage 5 en tenslotte de huidige Lockheed Martin F-16 Fighting Falcon. Ook de transport- en trainingsquadrons hebben eenzelfde ontwikkeling ondergaan, maar met een kleiner aantal vliegtuigtypen.

Bij de invoering van de eenheidsstructuur op 2 januari 2002 is de naam gewijzigd in "Luchtcomponent". De eenheidsstructuur had tot gevolg dat de machten (Landmacht, Luchtmacht, ...) als zelfstandige macht verdwenen en er een eenheidscommando werd opgericht met, momenteel, aan het hoofd generaal-majoor vlieger Gérard Van Caelenberge die Michel Audrit opvolgde.

Een direct gevolg voor de Luchtcomponent was dat VS1 (Hoofdkwartier Luchtmacht) en Comopsair (Hoofdkwartier Tactische Luchtmacht) verdwenen. Ook bracht dit de sluiting van verschillende eenheden met zich mee (20 W Sp, 21 & 22 Log W ... : Evere Noord). De vele honderden personeelsleden werden overgeplaatst. Meestal bleven ze in het Brusselse tewerkgesteld.

Tegenwoordig zijn ook de Agusta A-109 helikopters overgeheveld van de Landcomponent naar de Luchtcomponent. Ook het 80 UAV Sqn (basis in Elsenborn, Bütgenbach) behoren tot de Luchtcomponent.