Lucca (stad)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
|
||||||||||||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||
Lucca is een stad in Toscane met ongeveer 90.000 inwoners. De stad is één van de rijkste steden in Noord-Italië, gelegen op ongeveer vijftig kilometer ten westen van Florence. Lucca is tevens de hoofdstad van de provincie Lucca.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
De stad Lucca werd gesticht door de Etrusken en werd een onderdeel van het Romeinse rijk in 180 v.Chr.. Het rechthoekige schaakbordpatroon van het stadscentrum, zoals men dat ook vindt in bijvoorbeeld het Zuid-Franse stadje Valbonne en de hedendaagse stad New York, herinnert aan het Romeinse stratenplan van de vroegere Romeinse nederzetting 'Luca' (met één 'c'). De Piazza San Michele ligt trouwens op de plaats van het antieke forum. Lucca was in de Romeinse tijd een tamelijk belangrijke stad, want het lag op een kruispunt van drie heerbanen: de Via Cassia, de Via Aurelia en de Via Claudia. Deze namen verwijzen naar consul Caius Aurelia Cotta (zeker), consul Cassius Flaminius of censor Cassius Longinus (een van de twee) en waarschijnlijk naar consul Clodius. Meer informatie op de Italiaanse Wiki-site.
Lucca werd geplunderd door Odoacer, een Germaans stamhoofd dat Romulus Augustulus afzette als laatste Romeinse keizer in 476 na Chr. Toch wordt Lucca een belangrijke stad en vesting. In 553 na Chr. werd Lucca gedurende drie maanden belegerd door Narses, generaal van de Oost-Romeinse keizer Justinianus I bij de herovering van Italië op de Ostrogoten.
Gedurende het rijk der Lombarden was Lucca de zetel van een hertog tot de 9e eeuw en had het recht op eigen munten. De stad werd in het begin van de 11e eeuw welvarend door de zijdehandel en werd hierdoor een rivaal van Byzantium. Als hoofdstad van het markgraafschap Toscane was Lucca min of meer onafhankelijk, maar was toch nominaal de leenman van de keizer van het Heilige Roomse Rijk.
[bewerk] Republiek Lucca
Na de dood van gravin Mathilde van Toscane in 1115 begon Lucca zich om te vormen tot een zelfstandige commune met het charter uit 1160. Lucca bleef toen, gedurende bijna 700 jaar, een onafhankelijke republiek, de Republiek Lucca. Het verklaarde zich aanhanger van Welfen (aanhangers van de paus), in de strijd tegen de Ghibellijnen (aanhangers van de keizer), omdat het de steun zocht van Florence, leider van de Liga der Guelfen in Toscane.
De Divina Commedia van Dante bevat veel verwijzingen aar de grote feodale families uit die tijd. Dante zelf verbleef enige tijd in ballingschap in Lucca.
Door interne twisten slaagde Uguccione della Faggiuola in 1314 erin om zich aan het hoofd te plaatsen van de stad, maar hij werd twee jaar later verdreven door de inwoners. Zij gaven hun stad in de handen van de condottiere Castruccio Castracani (1284-1328). Hij slaagde erin van Lucca de belangrijkste staat van centraal Italië te maken, rivaal van Florence. Hij werd tot hertog van Lucca benoemd door keizer Lodewijk IV. Hij is begraven in de kerk San Francesco in Lucca. Zijn leven werd trouwens beschreven door Niccolò Machiavelli.
Lucca was de zetel van de synode van 1408, waarin een poging werd gedaan om een einde te maken aan het schisma van het pausdom.
In de eerste helft van de 15de eeuw werd Lucca bestuurd door Paolo Guinigi. Hij verfraaide de stad, o.a. met het Palazzo Guinigi. In de 15de en 16de eeuw moest de stad zich verdedigen tegen Florence. Uit die tijd stamt de brede stadsmuur, die nog steeds het volledige centrum omsluit en waarover gewandeld kan worden.
[bewerk] Vorstendom Lucca en Piombino
In 1799 kwam de stad onder Frans bewind. Lucca, met het omringende land, werd in 1805 een klein onafhankelijk vorstendom, het Vorstendom Lucca en Piombino door toedoen van de Franse keizer Napoleon, die er zijn zus, Elisa, als prinses van Lucca op de troon zette.
[bewerk] Hertogdom Lucca
Het Congres van Wenen in 1814 verving het vorstendom met het Hertogdom Lucca en plaatste Lucca onder het bewind van de Bourbons van het hertogdom Parma.
Lucca werd op 5 oktober 1847 door de laatste hertog, Karel Lodewijk van Bourbon-Parma, afgestaan aan het Groothertogdom Toscane. Er trad toen een periode van verval in. In 1860 werd het veroverd door het Koninkrijk Sardinië en in 1861 werd het een deel van het koninkrijk Italië.
[bewerk] Bezienswaardigheden
[bewerk] Pleinen
- Piazza Napoleone
- Piazza San Michele
- Piazza dell'Anfiteatro (op de plaats van het vroegere Romeinse amfitheater).Het theater uit de 2e eeuw na Christus is in de loop van de eeuwen omgevormd tot een om een plein, de oude arena en een huizenrij. Via een boog komt men op dit plein.
[bewerk] Kerken
[bewerk] Vestingmuur
- Rondom de stad Lucca is een brede vestingmuur gebouwd, vooral tegen aanvallen destijds vanuit Florence. De muur is 4 kilometer lang en nog steeds in goede staat. Er is een park op aangelegd en er lopen een fiets- en een wandelpad over.
[bewerk] Overige bezienswaardigheden
- Torre delle ore (klokkentoren)
- Torre Guinigi
[bewerk] Paleizen
- Palazzo Guinigi
- Palazzo Mansi met de Pinacoteca Nazionale
- Palazzo Orsetti
[bewerk] Musea
- Museo nazionale di Villa Guinigi
[bewerk] Partnersteden
Buenos Aires (Argentinië).svg/20px-Flag_of_Belgium_(civil).svg.png)
Sint-Niklaas (België)
[bewerk] Geboren in Lucca
- Paus Lucius III (1097)
- Bartholomeus van Lucca (ca 1227), middeleeuws geschiedkundige
- Giovanni Baptista Giusti, klavecimbelbouwer
- Francesco Geminiani (gedoopt 5 december 1687), componist en violist
- Pompeo Battoni (1708), schilder
- Luigi Boccherini (19 februari 1743), componist
- Karel III van Parma (14 januari 1823), hertog van Parma
- Alfredo Catalani (19 juni 1854), componist
- Giacomo Puccini (22 december 1858), componist
- Zita van Bourbon-Parma (9 mei 1892), keizerin van Oostenrijk en koningin van Hongarije
- Carlo Ludovico Ragghianti (1910), kunsthistoricus
- Raffaello Di Vecchio (1942), schilder
- Mario Cipollini (22 maart 1967), wielrenner
- Stefano Della Santa (22 mei 1967), wielrenner
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe links
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Lucca op Wikimedia Commons.
|
