Lodewijk Mortelmans
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lodewijk Mortelmans (Antwerpen, 5 februari 1868 - Antwerpen, 24 juni 1952) was een Vlaams musicus en componist.
[bewerk] Biografie
Mortelmans' vader was drukker en gaf zijn zoon de kans muziek te studeren bij onder meer Peter Benoit. In 1893 werd hij op vijfentwintigjarige leeftijd laureaat van de "Prix de Rome". Mortelmans was lid van de kunstgroepen "De Scalden" , "Studie", en "De Kapel". Hij werd leraar compositie (1901), later (1924) ook directeur van het Koninklijk Vlaams Conservatorium te Antwerpen. Onder zijn leerlingen vindt men o.a. Lodewijk De Vocht, Marinus De Jong en Flor Peeters.
Uit "De Kapel" (licht anarchistische intelectuele vereniging in het hart van Antwerpen), ontstaan dankzij de steun van mecenas François Franck, groeide in 1903 de "Maatschappij der Nieuwe Concerten" te Antwerpen, en dit onder de leiding van Lodewijk Mortelmans. Het orkest was in de vooroorlogse periode een Europees toporkest. Beroemde gastdirigenten als Gustav Mahler, Siegfried Wagner, Hans Richter, Richard Strauss en Sergei Rachmaninov traden met dit uitstekend voorbereid ensemble op. Ook wereldbefaamde solisten als Pablo de Sarasate, Jacques Thibaud, Pau Casals en Fritz Kreisler speelden er onder zijn leiding. Zelf ondernam hij als dirigent een succesrijke tournee in de Verenigde Staten, waar hem de leiding van het Boston Symphonic Orchestra werd aangeboden. Zowel in Nederland als in België werd zijn werk erkend door hoge onderscheidingen.
Behalve componist en muziekpedagoog, was Lodewijk Mortelmans ook een beetje organisator en zakenman. Hij stond mee aan de wieg van NAVEA, het huidige SABAM,(stamnummer 1), de vereniging die de materiële belangen van artiesten verdedigd. Hij stichtte mee de Isaÿe-wedstrijd voor viool, de huidige Koningin Elisabethwedstrijd. Hij overleed in 1952.
[bewerk] Werk
Lodewijk Mortelmans componeerde pianomuziek, orkestwerken (o.a. symfonisch gedicht), maar vooral liederen. Zijn bijnaam was dan ook "Prins van het Vlaamse Kunstlied". Heel wat gedichten van Guido Gezelle werden door hem op muziek gezet. In de tijdsgeest behoort hij tot de laat-Romantiek, maar in zijn composities erkent men de invloed van de toenmalige Europese stromingen die hij aandachtig volgde en kende. Mortelmans schreef ook een opera (De Kinderen der Zee) maar die was niet succesvol.
