Liuhe Quan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Liuhe Quan (zes combinatie/zes harmonie boksen) is een Chinese krijgskunst die ontstaan is in het noorden van China.

[bewerk] Ontstaan

Volgens de overlevering ontstond Liuhe Quan in het dorpje Botou, gelegen in de provincie Hebei. De eerste 'erkende' beoefenaar van deze stijl noemde Cao. Naargelang de bron leerde hij Shaolin van een rondtrekkende leraar of had hij gestudeerd aan de Shaolintempel. Wat wel vast staat is dat hij het Shaolinsysteem aanpaste rekening houdend met zijn eigen ervaringen.

Zijn eerste leerling was Li Guanming. Er wordt gesteld dat hij sinds 1850 deze stijl beoefende.

Botou bestaat uit een grote moslimgemeenschap (Hui). Hierdoor wordt deze stijl vaak bestempeld als een moslimstijl. Dit is echter niet het geval. De roots van dit systeem bevinden zich in Shaolin kung fu.

Een bekende beoefenaar van deze stijl was Tong Zhongyi, geboren in Cangzhou. Hij verwierf bekendheid door in Shanghai deel te nemen aan een open uitdaging en hier al zijn tegenstanders te verslaan.

[bewerk] Kenmerken

De bewegingen in Liuhe Quan zijn comfortabel, compact en hard. Een beoefenaar zal technieken gebruiken van draak, tijger, kraanvogel, konijn en aap. Verder gebruikt men ook gevechtstaktieken gebaseerd op het diagram (ying/yang).

Het snelle voetenwerk zorgt ervoor dat men zowel snel afstanden kan overbruggen als 'rond' de tegenstander kan werken. Een mooie eigenschap van deze stijl is dat men van snel voetenwerk plots kan overgaan op een enorme stabiele houding met een enorme gronding.