Liesbreuk
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
 |
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts |
| Liesbreuk | ||
| hernia inguinalis | ||
| ICD-10 | K40 | |
| ICD-9 | 550 | |
| DiseasesDB | 6806 | |
| MedlinePlus | 000960 | |
| eMedicine | med/2703 emerg/251 ped/2559 | |
| MeSH | C06.405.293.249.437 | |
 Geneeskunde |
||
Een liesbreuk (medisch: hernia inguinalis) is een uitstulping van het buikvlies in de liesstreek, waardoor organen die normaal in de buikholte zitten uit gaan puilen.
Er zijn diverse soorten liesbreuken te onderscheiden, onder andere afhankelijk van de plaats ('breukpoort') waar de inhoud van de buikholte uit gaat puilen.
- De aangeboren liesbreuk, die ontstaat doordat de processus vaginalis peritonei niet wordt gesloten;
- de directe (via de achterwand van het lieskanaal) liesbreuk, achter de a. epigastrica inferior langs;
- de indirecte liesbreuk (door de annulus inguinalis in het lieskanaal richting scrotum), vóór de a. epigastrica inferior langs;
- de hernia femoralis (de poort waar de grote bloedvaten naar het been doorheen gaan).
De patiënt (meestal een man) merkt een bobbel op in de lies die opkomt bij persen en (in het begin) teruggaat bij stoppen met persen of gaan liggen. Later kan de patiënt de bobbel meestal zelf terugduwen ('reponeren'). Vroeger werden hiervoor ook 'breukbanden' gebruikt, hulpmiddelen die druk uitoefenden op de breukplaats waardoor de buikinhoud niet ging uitpuilen.
Een liesbreuk kan verschillende oorzaken hebben. Meestal is er sprake van een verzwakking van de buikwand. Dit kan aangeboren zijn, of het resultaat van zwaar tillen, overgewicht, problemen met de stoelgang of veel hoesten. Ook het langdurig spelen van blaasinstrumenten vergroot de kans op het krijgen van een liesbreuk. Ook een wijd lieskanaal predisponeert voor een breuk. Bij vrouwen komen liesbreuken veel minder vaak voor en zijn dan vaak van het femorale type.
Een liesbreuk gaat vaak gepaard met enig ongemak, zoals een zeurderig gevoel in de liesstreek. Maar vaak ook heeft een patiënt geen enkele klacht. Bij beklemd raken van de inhoud van de breukzak bij de breukpoort, het smalste gedeelte, treedt door afknelling van de bloedvaten hevige pijn op; dit is een medisch spoedgeval dat spoedig moet worden geopereerd omdat er necrose en gangreen van de darmwand kan optreden.
Een arts kan het bestaan van een liesbreuk eenvoudig vaststellen. Omdat een liesbreuk niet vanzelf herstelt en in de loop van de tijd kan verergeren, is een operatie nodig. Traditioneel wordt een liesbreuk verholpen door het buikvlies te herstellen met weefsel van de buikwand zelf of door een stukje kunststof in te plaatsen. Sinds relatief kort worden liesbreuken ook met kijkoperaties behandeld: de resultaten daarvan op langere termijn zijn echter nog niet bekend. De voorkeursbehandeling is thans het gebruik van een kunststof matje volgens de Lichtenstein methode.
Een operatief herstel van een hernia inguinalis is alleen noodzakelijk als de patiënt klachten heeft (zoals bij een beklemde breuk). Een pijnloze zwelling bij drukverhogende momenten in de lies is geen dwingende reden om te opereren. Wel zal een dergelijke liesbreuk in de loop der tijd vrijwel altijd groter worden zodat een operatie uiteindelijk vrijwel altijd toch noodzakelijk blijkt.
In het geval dat er een contra-indicatie bestaat voor een operatieve behandeling, wordt een conservatieve behandeling toegepast met een liesbreukband. De breukband bestaat uit een circulaire band met een pelotte op de breukpoort en een liesband om de breuk goed te ondersteunen.
