Lectorium Rosicrucianum

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Lectorium Rosicrucianum is een internationaal genootschap, gebaseerd op de leringen van de klassieke Rozenkruisers. Het is een afsplitsing van de Rosicrucian Fellowship van Max Heindel.

Dit (officiële) kerkgenootschap is opgericht op 24 augustus 1924 in Haarlem, oorspronkelijk als een afdeling van het Rosicrucian Fellowship (zie aldaar). Maar rond de Kerstdagen van 1934 (tien jaar later) scheidde de Haarlemse afdeling van het Rosicrucian Fellowship zich af van het "hoofdkantoor" te Oceanside (in Californië) en ging zelfstandig verder onder de naam "Rozenkruisers Genootschap".

De Rosicrucian Fellowship afdeling in Amsterdam aan de Overtoom (nu inmiddels lang en breed gesloten) bleef daarentegen het "hoofdkantoor" wél trouw. In de oorlog werden alle activiteiten door de bezetter verboden, maar hierna bloeide het Lectorium Rosicrucianum weer op (toen ook nog een tijdje het "Jacob Boehme Genootschap" genoemd) en werd toen in de jaren vijftig van de vorige eeuw een internationaal kerkgenootschap.

Het Lectorium Rosicrucianum kent ongeveer net zoals in de vrijmetselarij "graden" van leerlingen. Nadat men eerst ruim een half jaar belangstellende is geweest (hard- maar ook softdrug-gebruikers worden beslist niet toegelaten), kan men - nádat men een cursus van dertien lessen heeft gevolgd, de dertiende les is op Renova te Lage Vuursche (zie de volgende alinea) - geïnstalleerd worden als voorbereidend leerling, een jaar later gevolgd door een installatie tot proefleerling. Daarbij belooft de proefleerling nooit meer vlees en vis te eten, geen alcoholische dranken meer te drinken en ook niet meer te roken, dit om het lichaam, als tempel en als onderdeel van het geheel, zuiver te houden. Vervolgens kan men weer zo'n anderhalf jaar later belijdend leerling worden, waarna men verder toegelaten kán gaan worden tot de hogere graden, ook wel de broederschap (m/v) van de innerlijke graden genoemd.

Er zijn verschillende tempels in Nederland: er is allereerst de "hoofdtempel" aan de Bakenessergracht, hoek Zakstraat, te Haarlem, waar tevens een gloednieuw hoofdkantoor is verrezen. Verder zijn er "centrum-tempels" in de centrum-gebouwen in onder andere Den Haag, Amsterdam, Utrecht, Rotterdam, Enschede en Eindhoven. (zie ook de externe link helemaal onderaan dit artikel). Elke drie weken worden er conferenties voor (minimaal voorbereidende-)leerlingen gehouden in het conferentie-oord Renova te Lage Vuursche. Ook heeft het Lectorium Rosicrucianum een uitgebreide jeugdafdeling: er bestaat de Jan van Rijckenborgh school, en speciaal voor de jeugd is er het conferentie-oord Noverosa te Doornspijk. Ook is er een tempel in Santpoort-Zuid de "Rozenhof" genoemd. Maar deze tempel is alleen toegankelijk voor leerlingen in de Hogere Bewustzijn School of hoger.

Het Lectorium Rosicrucianum bezit daarnaast ook een grote boekhandel tevens drukkerij, de "Rozekruispers" genoemd. Ook veel openbare bibliotheken hebben (gewone) boeken van diverse auteurs van het Lectorium Rosicrucianum in bezit. Daarentegen heeft de Theosofische Bibliotheek aan de Tolstraat te Amsterdam juist bijzondere boeken en brochures van dit kerkgenootschap in bezit.

Dhr Jan van Rijckenborgh, pseudoniem van J. Leene, en mevr. Catharose de Petri, pseudoniem van mevr. H. Stok-Huyser (weduwe van Dhr. Stok), beiden grootmeesters en stichters van het Lectorium Rosicrucianum, hebben een zeer grote literaire nalatenschap achtergelaten, waarin moderne interpretaties van klassieke geschriften als de Fama Fraternitatis, De Chymische Hochzeit Christiani Rosencreutz, maar ook van de Tao Teh King worden gegeven. In 1968 is dhr. Leene overleden en in 1990 ook mevr. Stok-Huyser. Hierna wordt het Lectorium Rosicrucianum bestuurd door een raad van dertien personen. Deze raad wordt de ISL (Internationale Spirituele Leiding) genoemd. Ook de dochter van J.Leene, mevr. E.T. Hamelink-Leene, heeft een actieve rol in dit kerkgenootschap.