Le tombeau de Couperin
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Le Tombeau de Couperin ("De gedenksteen voor Couperin") is een compositie van de Franse componist Maurice Ravel. Het werk is gecomponeerd ter ere van een ander groot Frans componist: François Couperin en opgedragen aan de tijdens de Eerste Wereldoorlog gesneuvelde soldaten.
Het werk imiteert de elegante 17e eeuwse Barokstijl van Couperin.
Het werk werd in 1917 oorspronkelijk gecomponeerd als een zesdelig pianowerk. Het werd voor het eerst op 4 april 1919 uitgevoerd door Marguerite Long.
[bewerk] De zes delen van de pianoversie
- Prelude, opgedragen aan Luitenant Jacques Charlot
- Fuga, opgedragen aan Onderluitenant Jean Cruppi
- Forlane, opgedragen aan Luitenant Gabriel Deluc
- Rigaudon, opgedragen aan Pierre & Pascal Gaudin
- Menuet, opgedragen aan Jean Dreyfus
- Toccata, opgedragen aan Kapitein Joseph de Marliave
[bewerk] Orkestversie
In 1919 orkestreerde Ravel vier delen van deze compositie voor uitvoeringen als balletmuziek en publiceerde die onder de titel "Le Tombeau de Couperin, Suite d'orchestre". De vier delen zijn achtereenvolgens Prelude, Forlane, Menuet en Rigaudon. Deze versie is geschreven voor 2 fluiten, hobo, Engelse hoorn, 2 fagotten, 2 klarinetten, 2 hoorns, trompet, harp en viool. In februari 1920 vond in Parijs de eerste uitvoering plaats van deze versie.
