Kwantumelektrodynamica

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Kwantumelektrodynamica (QED: van Quantumelektrodynamica, de vroegere officiële spelling, en van (en) : Quantum electrodynamics) is een relativistische kwantumveldentheorie van het elektromagnetisme.

QED beschrijft wiskundig alle fenomenen die betrekking hebben op de elektrische lading van deeltjes die op elkaar inwerken door middel van de uitwisseling door fotonen, tussen licht en materie of tussen twee geladen deeltjes. Het wordt "het juweel van de natuurkunde" genoemd voor de zeer nauwkeurige voorspelling van fysische 'hoeveelheden', zoals o.a. het magnetische moment van het elektron en de Lambverschuiving van de energieniveau's van waterstof.

Deze geavanceerde veldtheorie is het voornaamste werk van de natuurkundige Richard Feynman, die met zijn Feynman diagrammen een nieuw soort wiskunde introduceerde, waarop later door Martin Veltman evenals Gerard 't Hooft et al, met zogenaamde ijktheorieën een renormalisatie voor het standaardmodel kon worden bewezen en doorgevoerd.

Voor een eenvoudige behandeling van het door Feynman geïntroduceerde begrip padintegraal zij verwezen naar het Feynman-Kac-formalisme en ook de bekende Schrödingervergelijking.

[bewerk] Zie ook

• Diracdelta
• Diraczee
• Feynman-Kac-formalisme
• Higgsveld
• Materiegolven
• Kwantummechanica
• Yang-Mills-ijktheorie