Kurt Georg Kiesinger

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Kurt Georg Kiesinger (Ebingen (thans deel van Albstadt), 6 april 1904 - Tübingen, 9 maart 1988) was Duits bondskanselier van 1966 tot 1969.

Kiesinger volgde een opleiding tot advocaat te Berlijn en oefende dat beroep vervolgens ook uit. In 1933 werd hij lid van de NSDAP. Vanaf 1940 werkte hij bij de radio op de propaganda-afdeling van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Na de oorlog zat hij verscheidene maanden in het kamp Ludwigsburg alvorens te worden vrijgesproken door de denazificatierechtbank.

Tijdens de eerste verkiezingen in de Bondsrepubliek Duitsland (1949) trad Kiesinger tot de Christelijk-Democratische Unie (CDU) en kreeg hij een zetel in de Bondsdag. In 1951 werd hij een lid van de uitvoerende raad van de CDU.

In 1966, na het uiteenvallen van de toen bestaande coalitie CDU/CSU-FDP, werd Kiesinger verkozen om als kanselier Ludwig Erhard te vervangen, als hoofd van de nieuwe alliantie CDU/CSU-SPD. De regering die door Kiesinger werd gevormd bleef bijna drie jaar zitten. Kiesinger werd met 71,9% van de stemmen tot kanselier verkozen. Hiermee kreeg hij duidelijk minder stemmen dan het aantal waarover de coalitie beschikte in de bondsdag. Een aanstal socialistische mandatarissen weigerde voor hem te stemmen wegens zijn betrokkenheid bij het naziregime.

Kiesinger verminderde in zijn periode de spanningen met het Oostblok en wist diplomatieke relaties met Tsjecho-Slowakije, Roemenië en Joegoslavië tot stand te laten komen, maar hij verzette zich hevig tegen verzoenende bewegingen naar die landen toe.

Eén van zijn dieptepunten als kanselier was in 1968 toen de activiste Beate Klarsfeld hem tijdens de partijbijeenkomst van de CDU in het gezicht sloeg en hem een nazi noemde. Kiesinger werd als kanselier in 1969 opgevolgd door Willy Brandt. Hij bleef voor CDU/CSU tot juli 1971 de oppositie leiden en bleef een lid van de bondsdag tot 1980.

Voorganger: Ludwig Erhard

Bondskanselier 1966-1969

Opvolger: Willy Brandt