Korg Poly-61
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
|
|
|
 |
|
|
|
|
| Jaar | 1982 |
| Type display | Alfanumeriek |
| Toetsenbord | 61 toetsen met velocity en aftertouch |
| Polyfonie | 6 |
| Type synthese | Subtractief, DCO1: zaagtand, puls en blokgolf; DCO-2: zaagtand, blokgolf |
| Filters | 1 LFO, 1 LPF + eigen ADSR |
| Multitimbraal | nee |
| Geheugen | 64 patches |
| Effecten | geen |
| Aansluitingen | audio |
| Control | (Poly-61M heeft MIDI) |
| Extra's | Arpeggiator met externe synchronisatie, chord-memory |
De Korg Poly-61 is een 6-stemmig polyfone synthesizer die in 1982 verscheen als opvolger van de Korg Polysix.
Met 2 DCO's per stem was het geluid beter dan de Polysix. De arpeggiator bleef behouden. Het toetsenbord heeft een lichte aanslag. De geluiden zijn vol en bruikbaar en worden nog vaak gebruikt, al is een extern multi-effect (reverb, chorus) geen overbodige luxe. In Unisono-modus gaat de klank richting een echte analoge synth.
De Poly-61 is de eerste Korg-synth met een ongewone maar zeer overzichtelijk drukknop edit-interface. De typische 4-way joystick van Korg is eveneens toegevoegd, deze moduleert de VCO en het VCF. Het VCF (filter) klinkt minder vet dan die van de Polysix en is slechts instelbaar in 7 stappen. Dit geldt voor meer parameters van de Poly-61 in vergelijking met de Polysix: de instel-"resolutie" is drastisch verlaagd. Dit beperkt de edit-mogelijkheden. Voorbeelden daarvan zijn de keyboard-tracking (slechts "on" en "off" standen mogelijk) en de resonance waar slechts 8 posities zijn in te stellen.
De DCO's ontstemmen soms bij lage temperaturen, er is om die reden een stemknop aanwezig.
| Synthesizers van Korg |
|---|
|
MS-10 – MS-20 – VC-10 Vocoder – Mono/Poly – Polysix – Poly-61 – Poly-800 – DW-8000 – M1 – O1/W – Wavestation – X3 – i3 Interactive Music Workstation – Prophecy – Trinity – Triton – MS-2000 – KARMA – MicroKORG – Oasys – PS900 |
