Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Koenraad I van Neurenberg (1186-1261) was de oudste zoon van Frederik III van Zollern en van Sophia van Raabs. Na het overlijden van zijn vader in 1200 werd hij graaf van Zollern en medegraaf van Neurenberg, samen met zijn broer Frederik. Bij de herverdeling van de erfenis in 1214/1218 werd hij alleen burggraaf van Neurenberg en werd zijn broer graaf van Zollern. Onder zijn bestuur verkreeg Neurenberg een toenemende zelfstandigheid, onder de vleugels van keizer Frederik II. De dood van Frederik II diende Koenraad dan ook zijn zelfstandigheid te verdedigen tegen de rest van de vorsten van Frankenland. Koenraad slaagde er in om het gebied ronde de Pegnitz en Rangau, met de stad Ansbach, te behouden.
Koenraad I van Neurenberg was gehuwd met Adelheid van Babenberg ( †1245), burgravin van Bayreuth, burgravin van Külmbach, dochter van Hendrik II van Frontenhausen, burggraaf van Bayreuth. Zij kregen volgende kinderen:
- Frederik III van Neurenberg
- Adelheid ( †1304), in 1241 gehuwd met graaf Rapoto III van Kraiburg ( †1248),
- Koenraad II ( †1314), in 1319 gehuwd met Agnes von Hohenlohe ( †1319),
- Sophia, gehuwd met Markwaart van Arnsberg ( †1278),
- Elisabeth ( †1255), gehuwd met Gérolt III von Leuchtenberg.
