Frederik III van Neurenberg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Frederik III

1220-1297
Burggraaf van Neurenberg
Periode 1261-1297 Voorganger Koenraad I Opvolger Johan I
Vader Koenraad I van Neurenberg Moeder Adelheid van Frontenhausen

Frederik III van Neurenberg ( 1220–Cadolzburg, 1297) was de oudste zoon van Koenraad I van Neurenberg en van Adelheid van Frontenhausen.

Hij had de bezittingen van Hohenzollern in het westen van Neurenberg rond het kasteel van Cadolzburg. In 1248 verkreeg hij van de graven van Andechs, bij erfenis, de streek van Bayreuth . Dit leidde tot een strijd met andere adellijke huizen, die ook meenden recht te hebben op deze gebieden. Na de dood van Koenraad I in 1261 werd hij burggraaf van Neurenberg en poogde hij de macht van de Franken in de streek van Mainz terug te dringen. Dit stuitte op heftige tegenstand van de bisschoppen van Würzburg en Bamberg.

In 1273 gaf hij een beslissende stem voor zijn vriend Rudolf van Habsburg bij de verkiezing van een Rooms koning. Als beloning bevestigde de koning zijn positie als burggraaf en schonk hem de rang van keurvorst. Frederik kreeg Frankenland toevertrouwd en nam deel aan de oorlog tegen Ottokar II van Bohemen. Hij een gebiedsstrijd met Bohemen over Egerland. Wunsiedel, Erlangen en Arzberg kwamen in het bezit van Hohenzollern.

Frederik was tweemaal gehuwd. Uit zijn huwelijk met Elisabeth, dochter van Otto I van Meranië, had hij volgende kinderen:

1. Johan, (-1262)
2. Sigismund, (- 1262)
3. Maria (-1299), in 1263 gehuwd met graaf Lodewijk V van Öttingen,
4. Adelheid (- 1307), in 1273 gehuwd met graaf Hendrik II Castell,
5. Elisabeth (- 1288), gehuwd met Eberhard II van Schlüsselberg en met Godfried II van Hohenlohe.

Hij huwde in 1280 een tweede maal met Helena, dochter van Albrecht I van Saksen. Zij hadden volgende kinderen:

1. Johan I van Neurenberg ( 1279–1300)
2. Frederik IV van Neurenberg (1287–1332).
3. Anna (- 1355), in 1297 gehuwd met graaf Emicho I van Nassau-Hadamar.