Kimon II

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Cimon (ca. 510, Athene - 450/449 v.Chr., voor Kition) (Oud-Grieks: Κίμων / Kímôn) was een conservatieve politicus in het Athene van de 5e eeuw v.Chr. Hij was een zoon van Miltiades, de overwinnaar van de Perzen in de Slag bij Marathon, en Hegesipyle, de dochter van Olorus koning van Thracië.

Ostrakon met Cimons naam, 486 of 461 v.Chr., Museum van de antieke agora van Athene.

Na de verbanning van Themistocles begon te Athene het tijdperk van Cimon, dat ongeveer tien jaar duurde en eindigde met zijn ostracisme in 461 v.Chr. Als jongen had Cimon moeten meemaken dat zijn vader Miltiades door de democraat Xanthippus, Pericles' vader, werd vervolgd. Het moet hem dan ook enige voldoening hebben geschonken dat hij als volwassene in staat was persoonlijk Pericles' politieke loopbaan in de weg te staan. Cimon was immers zowel bij de adel hoog geacht als geliefd bij het volk.

Even vermogend als vrijgevig, schonk hij Athene talrijke bouwwerken. Hij liet o.m. geweldige steunmuren bouwen, waarmee de bruikbare oppervlakte van de Akropolis aanzienlijk vergrootte. Armen en behoeftigen die langs zijn landgoed kwamen, mochten naar hartenlust vruchten van zijn bomen plukken, en kregen zelfs kleren als zij die nodig hadden. Het aanzien dat hij daardoor genoot was Pericles een doorn in het oog.

Cimon was zeer gesteld op zijn zuster Elpenice, een bijzonder knap meisje dat door de beroemde schilder Polygnotus was uitgekozen om voor hem model te staan, en met wie zij ook zou trouwen. Zij was ook de enige vrouw die het gewaagd had openlijk kritiek te formuleren op het beleid van Pericles.

In de overtuiging dat een Griekenland zonder Sparta "aan één voet kreupel" zou zijn, zette Cimon zich in voor een goede verstandhouding met Sparta. Deze verzoenende houding tegenover Sparta bood later zijn politieke tegenstanders de gelegenheid zijn reputatie ernstig te schaden door hem van 'Laconisme' te beschuldigen, d.i. vriendschap met de Spartanen.

Tegelijkertijd was Cimon voor een voortzetting van de strijd tegen erfvijand Perzië. Hij behaalde als commandant van de Atheense vloot gewichtige overwinningen op de Perzen in en nabij Klein-Azië. Cimon overleed in 449 tijdens de blokkade van een Perzische vlootbasis op Cyprus.

Ook lang na zijn dood werd zijn verdienste hoog geprezen. Plutarchus schrijft over hem: "Na Cimons dood vonden onder Helleense leiding geen belangrijke krijgshandelingen meer plaats, maar de Hellenen, door vooraanstaande demagogen opgehitst, begonnen elkaar te bestrijden, nu niemand dat meer verhinderde. Ze gaven zodoende de Perzische koning gelegenheid zich te herstellen en de Helleense hegemonie stortte ineen." De Nieuwgriekse historicus K. Paparrigopoulos neemt aan dat Cimon, in tegenstelling tot Pericles, de uiteindelijke ondergang van de Atheense democratie had kunnen voorkomen.