Kennissociologie
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kennissociologie is een tak van de sociologie, die zich richt op samenhang tussen de menselijke gedachten en, sociale context, en de effecten die ideeën hebben op de samenleving. Kennissociologie is verwant aan ideeëngeschiedenis en wetenschapssociologie.
De term "kennissociologie" is bekend geworden in de jaren twintig van de Twintigste eeuw, toen een aantal Duitse sociologen hierover begonnen te schrijven, zoals Max Scheler, en Karl Mannheim in het boek "Ideology and Utopia". Door de dominantie van het functionalisme halverwege de 20ste eeuw bleef de kennissociologie buiten de hoofdstroom van sociologie. Het is grotendeels opnieuw uitgevonden en toegepast meer gerelateerd aan het dagelijks leven in de 1960er jaren, met name Peter L. Berger en Thomas Luckmann in hun boek "The Social Construction of Reality" uit 1966. Dit boek is nog steeds actueel door haar methodes voor de kwalitatieve beschouwing van de menselijke samenleving en de sociale constructie van de realiteit.
Alhoewel ze zeer invloedrijk is binnen de moderne sociologie, heeft de kennissociologie ook enige bijdrage geleverd aan het denken over de wetenschap en het de natuur van wetenschap, met name door het werk van Thomas Kuhn's "The Structure of Scientific Revolutions".