Kameleon 2
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kameleon 2 is een Nederlandse familiefilm van de Friese regisseur Steven de Jong. Het is een vervolg op De Schippers van de Kameleon die twee jaar eerder verscheen. Net zoals zijn voorganger is ook dit een film die, ondanks tegenvallende recensies en ook met veel minder bezoekers ( = 430.000) toch weer de bestbezochte Hollandse film van het jaar 2005 is geworden.
Inhoud |
[bewerk] Weetjes
In tegenstelling tot de vorige film, waar de scenarioschrijvers dicht trouw aan de literatuur bleven, zijn de drie verhaallijnen hier niet gebaseerd op de kinderboeken van Hotze de Roos. Wel zijn er een aantal bekende aspecten uit verschillende delen gebruikt, als opvulling. Maar men is dit keer grotendeels veel meer aan de haal gegaan met eigen ideeën en zo is er een compleet nieuw bij elkaar gefantaseerd verhaal ontstaan.
De oorspronkelijke werktitel, tevens de naam waaronder deze film in eerste instantie zou worden uitgegeven, was Kameleon Ahoy! (want zo heet namelijk het tweede boek in de reeks) maar aangezien de inhoud van het verhaal daar bij lange na niet goed gevolgd werd besloot men traditioneel er uiteindelijk toch via een opvolgend cijfer Kameleon 2 van te maken. Makkelijk, duidelijk + snel, concludeerden de producers.
Voor het eerst in de geschiedenis werd er speciaal voor deze film in plaats van slechts één enkele echte hoofdpremière, nu een nieuwe elf stedentour georganiseerd langs verschillende plaatsen. Het was de eerste keer dat een film op zo'n manier in première ging. In de toekomst verwacht men dat dit door meer producties zal worden gevolgd. Naast het vertonen van de film zelf, kreeg het enthousiaste publiek ook een exclusief optreden van Sita plus handtekeningen van alle aanwezige spelers. Vele acteurs, zoals: Koen en Jos van der Donk, Jelle de Jong, Arjen Rooseboom (die overal feestelijk hun rap lieten horen) Nelse van Heurck, Rense Westra, en Steven de Jong waren standaard bij ieder festijn aanwezig. Anderen, onder wie Hidde Maas, Joep Sertons, Joost Buitenweg, Dominique van Vliet & Chris Zegers wisselden elkaar per stad om en om af. De presentator was telkens Sipke Jan Bousema, bekend als student uit het eerste deel.
In het najaar van 2004 ontstond er negatieve publiciteit rondom dit project. Als eerste beschuldigde de dierenbescherming de makers van dierenmishandeling. De scène waarin een paard met wagen te water raakt, vervolgens wordt gered uit zijn beknelde positie, werd door de aanklager van deze organisatie bestempeld als "zeer kwellend". Medewerkers op de set zouden het arme beest, om hem in beweging te houden, diverse keren geslagen hebben voor de opnames. De makers ontkenden dit echter volop bij de media.
Ten tweede gingen er, kort na de voltooiing van de allerlaatste scènes, rond september 2004, diverse geruchten, dat Chris Zegers bijna was verdronken. Tijdens de draaidagen op het IJsselmeer waarbij hij verzeild kwam te zitten in een storm, moest Zegers zogenaamd onder water bewusteloos omlaag zinken. Nieuwsberichten beweerden echter dat de acteur onderkoeld raakte en dus daadwerkelijk naar de bodem zonk, waardoor uiteindelijk professionele duikers hem weer naar boven haalden. Zegers zelf verklaarde in een persinterview: "Ik ben nooit in gevaar gekomen, ik had op een gegeven moment alleen de cameraman/duikers uit het zicht verloren, waardoor de crew mij ook eventjes kwijt was"
In tegenstelling tot De Schippers van de Kameleon (die er tien dagen voor nodig had) won deze sequel al na acht bioscoopdagen draaien een Gouden Film Prijs, dankzij hun 100.000e bezoeker. Hier werd later ook de Platina Film Prijs aan toegevoegd, met 400.000 op hun teller.
Nog geen week later, eind september kwam RTL Boulevard ineens met verrassende reportages dat de film in maar liefst vijf categorieën was genomineerd voor de eerste uitreikingen van de Gouden Ui. Alles werd slecht bevonden, maar uiteindelijk kregen de makers geen enkele Ui.
De snelle boot kreeg vanwege de eisen in het script, een nieuwe motor ingebouwd, wat een waterscooter met waterstraalaandrijving is geworden.
[bewerk] Verhaal
In het gezellige Friese plaatsje Lenten gebeurt er na een tijdje rust weer van alles. Allereerst ontmoeten Hielke & Sietse een nieuw Belgisch meisje genaamd Marieke dat met moeder Veerle sinds kort haar intrek heeft genomen in een klein huis dat eigendom is van de rijke, gierige vrek Klompsma. Vervolgens arriveert er de op geld beluste projectontwikkelaar Piet Haan in Lenten. Hij heeft plannen om een snelweg + een villapark door het dorp aan te leggen. Hiervoor moet er echter heel wat gesloopt worden, waaronder het huis van Marieke, maar ook de molen "Woudaap", het symbool van Lenten! Als de plannen uitlekken, laaien de protesten onder de inwoners zo hoog op, dat het zelfs resulteert in een hevige vechtpartij. Daarnaast zorgt Ronnie Haan, de sadistische zoon van Piet, samen met zijn maatje Sjonnie, voor de nodige overlast door Marieke (die aan erge astma lijdt) opzettelijk in het water te gooien. Marieke wordt ernstig ziek en kan alleen genezen in een peperduur Zwitsers kuuroord. Hielke & Sietse proberen met hun vrienden op allerlei mogelijke manieren geld in te zamelen. Ze redden onder andere een paard, doen met het dier mee aan een race, maar hun pogingen mogen niet baten = Piet Haan lijkt te gaan winnen. Alleen de onverzettelijke Klompsma moet nog een handtekening zetten aangezien hij de meeste grond bezit. Maar dan redt onze tweeling, in een waanzinnige golven storm, op spectaculaire wijze een schippersknecht van de verdrinkingsdood, niet wetend welke geheimen deze persoon met zich meedraagt.
[bewerk] Acteurs
- Koen van der Donk = Hielke Klinkhamer
- Jos van der Donk = Sietse Klinkhamer
- Maarten Spanjer = Gerben Zonderland
- Rense Westra = Veldwachter Zwart
- Nelse van Heurck = Marieke
- Els Dottermans = Veerle
- Hidde Maas = Klompsma
- Jack Wouterse = Piet Haan
- Gijs Scholten van Aschat = Burgemeester
- Meriyem Manders = Burgemeestersvrouw
- Jelle de Jong = Ronnie Haan
- Boudewijn van Duinen = Sjonnie
- Joep Sertons = Dokter
- Klaas Hofstra = Sjoerd Bonnema
- Dominique van Vliet = Mem Klinkhamer
- Steven de Jong = Heit Klinkhamer
- Arjen Rooseboom = Kees “Carbid” Dijkstra
- Peter Groot Kormelink = Molenaar Dijkstra
- Joost Buitenweg = Hornstra
- Chris Zegers = Tjeerd Klompsma
- Wim Serlie = Brugwachter Postma
- Hero Muller = Schipper
- Hans Anker = Tweeling Advocaat
- Wim Anker = Tweeling Advocaat
- Ron Boszhard = Student
- Ed Nijpels = Commissaris Koningin
[bewerk] Soundtrack
De muziek in de film is geschreven door componist Ronald Schilperoort en uitgevoerd door het Metropole Orkest.
Verder hadden vijf artiesten ieder voor zich een eigen lied gemaakt. Hieruit heeft de regisseur een paar geschikte stukken gekozen. Grote winnares was Sita, oud-lid van K-otic, met de hit Mijn Bloed dat benoemd werd tot titelsong en zowel ergens in het midden van de film als tijdens de aftiteling te horen was. Haar tweede nummer heette Mij waarvan een korte versie in de laatste scène voor het eind werd gebruikt.
Als extra werd aan acteurs Koen en Jos van der Donk, Jelle de Jong en Arjen Rooseboom gevraagd iets leuks van ongeveer één minuut te verzinnen voor op de CD. Uiteindelijk kwam het viertal aanzetten met een eigen zelfgemaakte rap waarin goed en kwaad vijandig tegenover elkaar komen te staan. De inhoudelijke confrontatie gaat dan ook heel toepasselijk tussen diens personages Hielke, Sietse, Kees, Ronnie Haan. Als parodie noemde zij zichzelf The Cast (in Friesland is er een band genaamd: De Kast) en zo ontstond toen hun Kameleon (w)rap.
