Joris Goedbloed

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Joris Goedbloed is een stripfiguur in het werk van Marten Toonder. Hij komt voor het eerst voor in het verhaal Panda en de meesterdief uit 1946 en wordt na enige jaren in die serie de vaste tegenspeler van het hoofdpersonage. In 1947 verschijnt hij ook in het Bommelverhaal De talisman. Uiteindelijk zal hij in vijf Bommelverhalen optreden (het verhaal Het wegwerk meegerekend).

In weerwil van zijn naam en de daarvan afgeleide betekenis in de zin van 'goedaardig of zachtaardig persoon' is Goedbloed een meesteroplichter. Hij weet precies hoe het geld 'verdiend' moet worden, maar het zit hem alleen zelden mee. Toch komt hij er mee weg, mede omdat - in het geval van zijn optredens in de Bommelsaga - Heer Bommel zijn dankbaarste slachtoffer is. Deze heeft namelijk nimmer door met wie hij te maken heeft en beloont hem zelfs voor 'bewezen diensten', waarbij heer Ollie er tevens niet voor terugschrikt hem uit handen van de politie te houden, zoals in De Unistand.

Goedbloed is vermaard om zijn potjeslatijn ('Per aspera ad pecunia oleo, roepen wij, latinisten, feestelijk uit, hetwelk wil zeggen, dat de ongehoorde rijkdommen ons nu in de schoot vloeien.' ^[1]) en vermommingen.