John van Vleck
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
John Hasbrouck van Vleck (Middletown (Connecticut),13 maart 1899 - Cambridge (Massachusetts), 27 oktober 1980) was een Amerikaans natuurkundige. Voor zijn bijdragen in het begrip van elektronen in magnetische vaste stof kreeg van Vleck in 1977 de Nobelprijs voor de Natuurkunde, samen met Philip Anderson en Sir Nevill Mott. De van Vleck transformaties zijn naar hem genoemd.
| Dit artikel is een beginnetje over natuurkunde. U wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen. |  |
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Natuurkunde (1976-2000) |
|
1976: Richter, Ting | 1977: Anderson, Mott, van Vleck | 1978: Kapitsa, Penzias, R. W. Wilson | 1979: Glashow, Salam, Weinberg | 1980: Cronin, Fitch | 1981: Bloembergen, Schawlow, Siegbahn | 1982: K. G. Wilson | 1983: Chandrasekhar, Fowler | 1984: Carlo Rubbia, van der Meer | 1985: von Klitzing | 1986: Ruska, Binnig, Rohrer | 1987: Bednorz, Müller | 1988: Lederman, Schwartz, Steinberger | 1989: Ramsey, Dehmelt, Paul | 1990: Friedman, Kendall, R. Taylor | 1991: de Gennes | 1992: Charpak | 1993: Hulse, J. Taylor | 1994: Brockhouse, Shull | 1995: Perl, Reines | 1996: D.Lee, Osheroff, Richardson | 1997: Chu, Cohen‑Tannoudji, Phillips | 1998: Laughlin, Störmer, Tsui | 1999: 't Hooft, Veltman | 2000: Alferov, Kroemer, Kilby Volledig overzicht | (1901-1925) | (1926-1950) | (1951-1975) | (1976-2000) | (2001-2025) |
