Johannes Symonszoon van der Beeck
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johannes Symonsz (Jan) van der Beeck (Amsterdam, 1589 - begraven aldaar, 17 februari 1644), ook bekend onder de naam Johannes Torrentius, was een Nederlandse schilder. Hij trouwde in 1612 in Amsterdam maar verhuisde later naar Haarlem.
Vanwege het regelrechte erotische karakter van veel van zijn taferelen, misschien ook vanwege de uitbundige levensstijl die hij er op na hield werd hij beschuldigd van Anabaptisme, Davidjorisme en lidmaatschap van de Rozenkruisers. Hij ontkende lid te zijn van zo'n sekte, ook tijdens de martelingen waaraan hij tijdens het proces onderworpen werd. Twee puriteinse dominees in Haarlem schrokken er niet voor terug getuigen om te kopen en getuigenissen op te rakelen van wel 15 jaar oud. Er wordt gezegd dat in het schilderij "Jezus met de Farizeeën en de overspelige vrouw" dat later door Torrentius in Londen gemaakt werd de hoofdschuldigen waren aan zijn vervolging zijn afgebeeld in de gedaanten van de sinistere figuren der Farizeeën. [1] In 1627 werd hij veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf. Ook werden alle schilderijen die van de veroordeelde gevonden konden worden door de beul verbrand. Door inmenging de ambassadeur van Oostenrijk en van koning Jacobus I van Engeland - een bewonderaar van zijn werk - kreeg hij na twee jaar pardon en werd hij naar Engeland gehaald als hofschilder. Hij herstelde nooit geheel van zijn "tortuur". Hij keerde terug naar Amsterdam in 1642.[2]
De onderkoopman Jeronimus Cornelisz van het VOC schip Batavia was ook afkomstig uit Haarlem, vertrok daar vlak na het proces tegen Torrentius en er wordt gespeculeerd dat hij deel uitmaakte van de "kringen" rondom de schilder.
[bewerk] Referenties
- ^ http://home.planet.nl/~amorc.nl/histned.html Website met geschiedenis van de Rozenkruisers
- ^ http://www.rijksmuseum.nl/aria/aria_artists/00017149 Vermelding Torrentius op de site van het Rijksmuseum
