Jean-Pierre Van Rossem

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jean-Pierre P.A.J. Van Rossem (Brugge, 29 mei 1945) is een Belgisch politicus, zakenman en schrijver. Hij raakte begin 1990 bekend vanwege zijn flamboyante gedrag en reputatie als beursgoeroe. Als miljardair werd hij in 1991 opgepakt wegens fiscale fraude. Zijn protestpartij R.O.S.S.E.M. scoorde toen hoog bij de parlementsverkiezingen.

Hij zorgde in 1993 voor opschudding door tijdens Albert II's eedaflegging als koning "Vive la République" te roepen.

Hij heeft inmiddels zijn celstraf uitgezeten, maar moet de Belgische staat nog steeds miljoenen schuld terugbetalen.

[bewerk] Levensloop

Van Rossem werd geboren te Brugge. Hij heeft Economie, Wis- en Natuurkunde gestudeerd aan de Universiteit Gent van 1963-1967. Met zijn licentiaatsverhandeling heeft hij de prijs van de Internationale Jaarbeurs van Vlaanderen gewonnen voor de verhandeling "De omloopsnelheid van het geld" en heeft hierdoor econometrie kunnen studeren bij Lawrence Klein. In deze periode begint hij ook zijn eerste repetitiebureau, Metodika in Gent. Hij vertoefde ondertussen in het Gentse linkse milieu.

In 1971 wordt hij veroordeeld voor valsheid in geschrifte en uitschrijven van ongedekte cheques. Hij wordt veroordeeld tot 1 jaar met uitstel. In 1973 wordt hij nog eens veroordeeld en krijgt hij 4 jaar effectieve celstraf. Wanneer hij in 1977 vrijkomt, is hij afgekickt van zijn heroïneverslaving.

Hij kwam het eerst in de publieke belangstelling met 'Moneytron', een beursbeleggingsbedrijf dat schijnbaar eindeloze winsten kon aanbieden. Van Rossem had een systeem ontwikkeld waarmee hij de beurshandel kon voorspellen en het kapitalistisch systeem te snel af was. Zijn sympathie voor de theorieën van Karl Marx weerhielden hem niet te beleggen voor de rijksten van België en ver daar buiten en om zelf een kapitaal van zo'n 800 miljoen dollar te vergaren.

Dankzij de vermeende onfeilbaarheid van het Moneytronsysteem, maar vooral door Van Rossems gevoel voor show, kwamen steeds grotere bedragen in zijn richting. De miljarden die hem werden toevertrouwd, verdwenen onder andere naar Zwitserse bankrekeningen en in het criminele circuit. Zo handelde hij onder meer in gedupliceerde aandelen, volgens Van Rossem een manier om het systeem 'naar de kloten te helpen'.

De fiscus en het gerecht waren echter niet blind voor zijn praktijken. Hij stapte met zijn libertijnse partij ROSSEM in de Belgische politiek en behaalde drie zetels bij de verkiezingen van 1991. In navolging van Julien Lahaut, die in 1950 de beëdiging van Koning Boudewijn verstoorde, riep Van Rossem in 1993 'Vive la République!' bij de beëdiging van Koning Albert II. Hij werd hiervoor door toenmalig senaatsvoorzitter Frank Swaelen in volgende strenge bewoording berispt: Mijnheer, het volk van dit land zal u hiervoor veroordelen!.

Nog in 1991 werd Van Rossem tot 5 jaar cel veroordeeld. In de cel begon hij te schrijven; zijn autobiografie 'Dag van de nachtschade' werd een bestseller. Na zijn gevangenisstraf belandde hij in het circuit van Bekende Vlamingen. Naar verluidt had hij een kortstondige relatie met ex-Miss België Brigitta Callens. Dit ontkent Van Rossem echter en wimpelt het verhaal als roddel af. Hij was regelmatig op televisie te zien. Zijn inkomsten haalt hij vooral uit het PR-werk dat hij doet voor een dancing en uit artikels over autosport. In 1989 was hij eigenaar van een F1-team (Onyx), dat 10e op 21 raceteams eindigde.

Van Rossem was gehuwd met Nicole Annys, die in 1989 overleed. Hij vermoedde opzet en liet haar in een diepvriesgraf begraven, tot hij een lijkschouwer zou vinden die bereid was een autopsie te doen. Hij belandde echter in de gevangenis, tijdens welke periode er door de vochtige ondergrond kortsluiting ontstond in de motor van de koeling, waardoor het diepvriesgraf niet meer werkte en werd verwijderd. Annys was moeder van Van Rossems oudste zoon. Later hertrouwde hij met Rachida Bettar met wie hij een zoon heeft. Na twintig jaar samenleven ging het koppel uiteen. Van Rossem en Bettar wonen nu elk apart maar geen van beiden lijkt van plan over te gaan tot de echtscheiding.

Tegenwoordig heeft hij z'n oude passie als repetitor hervat voor de studenten in Gent. Hij is gespecialiseerd in de opleiding van studenten in economie, rechten, criminologie en filosofie. Alle verdere publieke optredens wijst hij ondertussen af. Hij zou bovendien ernstig ziek zijn.

[bewerk] Trivia

• Van Rossems flamboyante uiterlijk maakte hem een favoriet doelwit voor striptekenaars. Zo tekende Erik Meynen begin jaren '90 twee stripverhalen met hem in de hoofdrol.

• Hij dook ook op in 4 Nero stripalbums:

-In "Nerorock" (1989) biedt hij detective Van Zwam verschillende Ferrari's aan als in ruil Nero's groep een contract bij hem wil tekenen (strook 85-88).

-In de "De Man van Europa" (1990) verkoopt Nero koppen die op de grond zijn gevallen. Van Rossem's hoofd biedt hij volledig gratis aan. Niemand wil het echter kopen.

- Als de kapper Figaro aan het einde van "De Gladde Figaro" (1991-1992) in een Amerikaanse cel belandt merken zijn medegevangenen op: "You're from Belgium, eh? Are you a friend of Van Rossem?"

- Tijdens de wafelenbak aan het einde van "Wonderboy" (1993) merkt de Amerikaanse miljardair Spendepenny op dat hij zo van België houdt dat "Jean-Luc Dehaene als butler en Van Rossem als buitenwipper mag komen werken."

• Van Rossem werd geïmiteerd door o.m. Dirk Denoyelle en Chris van den Durpel.

• In 2005 eindigde hij op nr. 54 buiten de lijst van de 111 Belgen die genomineerd waren voor de titel van De Grootste Belg.

[bewerk] Bibliografie (onvolledig)

• Hoe genezen we onze zieke economie? 1979.
• Moneytron: How the system works. 1989.
• Is outperformance of security markets possible with modern econometrics? 1990.
• Staat in staat van ontbinding: roman voor een 13de december - roman, 1990.
• Proces in duplo: roman voor een 25ste december - roman, 1991.
• Mister Junkie & Sister Morphine: roman voor een vijftiende oktober of neen veeleer een zeepbellensprookje - roman, 1991.
• Sonate voor een blauwe vuurtoren:drieluik-roman voor een zesde juni. Proeve in Laat-romantiek, Opus 1. 1991.
• Libertijns Manifest, 1991.
• Libertijnse Breekpunten: wat willen Libertijnen, 1992.
• Een dode zwaan in Tann - roman, 1992.
• De schat van de Arme Klavers. 1992.
• Hoe word ik stinkend rijk ? : Van Rossems beleggings- en belastinggids editie 1993, 1992
• Wie vermoordde André Cools ? : studie van de politieke zeden in België , 1993
• Hoe kom ik van de grond? : Van Rossems Sex- en Bordelengids, 1993
• De nacht van Christus-Koning - roman, 1996.
• Gevangenisdagboek, 1999
• De dag van de nachtschade - roman, 2000.
• Brigitte, of Het hart van de engel - roman, 2001.
• De maquette : verslag, 2002
• De onkuise kuisheid van de Boccaccio : studie van het postmoderne nachtleven, 2002