Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jan I van Bourbon (1381 - Londen, 5 februari 1434) was de oudste zoon van Lodewijk II van Bourbon en Anna van Auvergne. Jan volgde in 1410 op als hertog van Bourbon, graaf van Clermont-en-Beauvaisis, Clermont-en-Auvergne, van Forez, van Montpensier, heer van Beaujolais, van Dombes, van Combrailles, pair en grootkamerheer van Frankrijk en vanaf 1426 als eerste hertog van Auvergne. Zoals zijn voorvaders toonde hij al vroeg zijn krijgsbekwaamheden en was evenals zijn vader een beroemd, krachtdadig, ridderlijk avonturier. Al in 1404 werd hij gouverneur van Languedoc en Guyenne en bestreed hij daar met enig succes de Engelsen. In de Franse burgeroorlog stond aan de zijde van de koninlijke partij van Orléans tegen Bourgondië. Jan nam deel aan de slag bij Parijs en trok daar samen op met de Armagnacs, waarop hij in 1415 van het hof verbannen werd. Bij de slag bij Azincourt in 1415 raakte hij in Engelse gevangenschap. Alhoewel grote losgelden werden betaald en beloofde om de koning van Engeland ook te erkennen als koning van Frankrijk, werd hij echternooit vrijgelaten en stierf hij in gevangenschap in Londen. Jan was gehuwd met zijn nicht Maria (1367-1434) , dochter van hertog Jan I van Berry, en werd de vader van:
- Karel I (1401-1456)
- Lodewijk I , graaf van Montpensier (1406-1486)
- Lodewijk, graaf van Forez (1403-1412).
