Jan Evert Lewe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jan Evert baron Lewe van Aduard (Doornik, 1744 - ?, 1808) was een Nederlands officier der infanterie, lid van de Hoge Militaire Vierschaar en vrijmetselaar. Hij was zoon van luitenant-generaal Berend baron Lewe van Aduard (1710-1791) en Catharina van Wijhe van Eck en Wiel (1722-1770). Jan Evert stierf ongehuwd.

Inhoud 1 Militaire loopbaan 1.1 Hoge Militaire Vierschaar 2 Rol binnen de Nederlandse Vrijmetselarij 3 Externe Links 4 Bronnen, noten en/of referenties

[bewerk] Militaire loopbaan

Na vijftig maanden Luitenant geweest te zijn werd Lewe op 4 juni 1766 kapitein in het regiment van zijn vader, het bataljon B van het Regiment Nationalen Nr. 2. Hij diende onder kolonel-commandant Richard Andreas Ludolphi Gockinga. Op 2 september 1773 promoveerde hij tot majoor in hetzelfde regiment en bataljon en diende later onder kolonel-commandant Hendrik Ferdinand baron Lewe van Matenesse. Op 22 juni 1779 werd hij onder kolonel-commandant Coppe Jarges luitenant-kolonel van het bataljon A van het Regiment Nationalen Nr. 2. Lewe werd kolonel-commandant op 15 oktober 1787 van het bataljon A van het Regiment Nationalen Nr. 2 , onder luitenant-generaal Cornelis Baron van Maneil. Hij eindigde zijn carrière als generaal-majoor.

[bewerk] Hoge Militaire Vierschaar

Lewe was van 1802 tot 1807 als generaal-majoor lid van de Hoge Militaire Vierschaar.^[1] De Hoge Militaire Vierschaar bestond uit vier hoofdmilitairen en kreeg assistentie van een burgelijk rechtsgeleerde. Het college sprak ten tijde van de zittingsperiode van Lewe recht over leger en vloot. ^[2]

[bewerk] Rol binnen de Nederlandse Vrijmetselarij

Toen het Regiment Nationalen Nr.2 in Bergen op Zoom gelegerd was (1767 - 1770), werd Lewe in de vrijmetselarij ingewijd in de de Loge L’Inséparable, dat een groot aantal militairen als lid kende. Toen het regiment zich via Sluis (1770 - 1771) verplaatst had naar Groningen (1771 - 1775) sloot Lewe zich aan bij een groep vrijmetselaren, een zogenaamde vrijmetselaarskring, die een Loge wilden oprichten. Op 4 december werd Jan Evert Lewe verkozen tot 'Grootmeester' van de kring. Op 28 december 1771 werd het hoofdbestuur van de "d'aloude en Zeer Eerwaarde Maatschappij der Vrije en Aengenomen Metzelaers, in de Republieq der Verenigde Nederlanden, ressort van de Generaliteit en onderhorige Volksplantingen" (nu: de Orde der Vrijmetselaren onder het Grootoosten der Nederlanden) aangeschreven met een verzoek om een reguliere loge op te richten onder de naam L'Union Provinciale. Er werd een constitutiebrief afgegeven, welke Capt. Jan Evert Lewe, 27 jaar oud, tekende als eerste Voorzittend Meester van de Loge L'Union Provinciale, samen met onder andere Jan Modderman en Scato Trip.^[3] Lewe bleef aan tot "Sint Jan" (omstreeks 21 juni).^[4] De oprichting van L'Union Provinciale betekende het begin van de vrijmetselarij in de provincie Groningen; de Loge was een van de eersten in Noord-Nederland.^[5]

[bewerk] Externe Links

• Infanterie Regiment 671b
• Officieren Regiment Nationalen NR. 2.
• Garnizoensplaatsen op plaats

Bronnen, noten en/of referenties:

Voetnoten ^ Instituut voor Nederlandse Geschiedenis ^ Sanders, J. G. M. (et al.)(2002), Noord-Brabant in de Bataafs-Franse tijd, 1794-1813 's-Hertogenbosch: Rijksarchief in Noord-Brabant; Hilversum: Verloren. ^ Groninger Archieven. Stadshistoricus Beno Hofman: "Al meer dan 235 jaar Vrijmetselaarsloge L’ Union Provinciale" ^ Vos, J (et al.) (1972), L' Union Provinciale Groningen 5772-5972, Thoth, jrg. 23, nr. 1-2. ^ Zie: L' Union Provinciale Literatuur Vos, J (et al) (1972), L' Union Provinciale Groningen 5772-5972. Thoth, jrg. 23, nr. 1-2. Boerenbeker, E. A. (1979), De Resolutïën van de Groote Loge 1756 - 1798. 's-Gravenhage: Maçonnieke Stichting Ritus en Tempelbouw. Archief van de Raad van State, toegangsnummer 1.01.19, inventarisnummer 1955, stamboek van het 1ste bataljon van het regiment van Bernard baron Lewe van Aduard. Genealogische & Heraldische Bladen 1909 (genealogie Lewe); Officiersboekjes 1768 t/m 1794; Hoofdofficieren der Infanterie van 1568-1813. H. Ringoir, Den Haag 1981.