Jan Brons

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jan Brons (Wagenborgen, 20 januari 1865 - 9 februari 1954) was een Nederlandse ondernemer en ingenieur.

Jan Brons werd geboren in het Groningse Wagenborgen. Zijn vader had een timmerwerkplaats van waaruit hij huizen en boerderijen bouwde. Tijdens reparaties aan machines en andere werktuigen keek de jonge Jan goed naar de werking daarvan. In de rustige wintertijd besteedde hij heel wat tijd aan het maken van machines, zoals dorsmachines. Hierdoor kreeg hij zoveel handigheid dat hij zijn eigen motor ging bouwen.

De eerste motor die bouwvakker Brons in 1891 bouwde, wilde niet lopen. Geen wonder, want het Engelse woord "petrol" was vertaald met petroleum in plaats van met benzine. Toch kreeg hij het voor elkaar de machine op petroleum te laten lopen. Deze motor werd ingebouwd in een omnibus die geruime tijd dienst deed.

Brons ging zich bezighouden met de door Rudolf Diesel ontwikkelde Dieselmotor. Hij wilde de problemen die men ondervond om de brandstof in de verbrandingsruimte goed te verstuiven, evenals de patenten Diesel, op geheel eigen wijze omzeilen. Hij bedacht en maakte een zogenaamde verstuiverbak, in de vorm van een zuigertje met geperforeerde bodem, dat in een apart cilindertje, gelegen in de cilinderkop boven de verbrandingsruimte, op en neer moest bewegen. Hierdoor zou de brandstof fijn verstoven worden na de inspuiting. De motor werkte, echter het bleek dat de verstuiverbak al na enkele slagen was vastgelopen en dat de motor desondanks werkte. Zo werd de indirecte dieselinspuiting met voorkamer uitgevonden. Deze motor noemde hij de verstuiverbakmotor, ook bekend als bakjesknapper, welke hij in 1907 patenteerde. Nog in hetzelfde jaar richtte hij de Appingedammer Bronsmotorenfabriek op.

Hij zou zich van dan af aan bezig houden met de ontwikkeling van motoren. Tot zijn dood was hij bezig aan de tekentafel. Op 89-jarige leeftijd stierf hij.