Jan Anthony Mulock Houwer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jan Anthony Mulock Houwer (Zierikzee, 24 maart 1857 - Groningen, 1933) was stadsarchitect van Deventer en Groningen.

Mulock Houwer werkte na opleidingen tot civiel- en bouwkundig ingenieur anderhalf jaar bij de Amsterdamse architect Muysken.

[bewerk] Deventer periode

In 1882 werd Mulock Houwer gemeente-bouwmeester van Deventer van 1883 tot 1900. In die functie bouwde hij vooral bijzonder gebouwen, zoals scholen, kerken, markten en ook de watertoren uit 1893 in het Nieuwe Plantsoen in neo-renaissancestijl. De prestaties die hij in Deventer verrichtte, leidden in oktober 1900 tot zijn benoeming in Groningen als opvolger van, de om gezondheidsredenen teruggetreden, A. Schram de Jong.

[bewerk] Groninger periode

De vrijmetselaar Mulock Houwer ontwierp samen met G. Nijhuis en N.W. Lit het Logegebouw van de Loge L' Union Provinciale in Groningen.

De Groningse directeur van gemeentewerken Mulock Houwer maakte het eerste Groninger ‘Plan van Uitleg’ (1903-’06). Hij stond met grootindustrieel Jan Evert Scholten aan de wieg van het Stadspark en ontwierp tal van monumentale gebouwen. Enkele gebouwen die Mulock Houwer (mede) in Groningen ontwierp zijn de Watertoren aan de Herman Colleniusstraat, een kantoorpand - het voormalige belastingkantoor - aan de Sint Walburgstraat 9^[1] en de gemeentelijke woningbouw in het zogeheten ‘Blauwe Dorp’ in de Oosterparkwijk.

Jan Anthony Mulock Houwer was als vrijmetselaar lid van de loge L'Union Provinciale, waarvoor hij samen met Nicolaas Willem Lit en Gerrit Nijhuis het Logegebouw der Vrijmetselaren aan de Turfsingel in Groningen ontwierp. ^[2]