Jaco Pastorius
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
John Francis (Jaco) Pastorius III (Norristown (Pennsylvania), 1 december 1951 – Fort Lauderdale (Florida), 21 september 1987) was een Amerikaans basgitarist. Hij maakte van de basgitaar een solo-instrument en staat bekend als een van de eerste gebruikers van de fretloze basgitaar. Pastorius was een invloedrijk basgitarist en werd ook wel de Paganini van de basgitaar genoemd. Hij was bovendien componist, met een opvallend inzicht in melodie en harmonie. Van sommigen kreeg hij ook kritiek, toen hij in zijn latere jaren in zijn spel in herhaling ging vallen. Pastorius was tevens actief als arrangeur en producer. Naast basgitaar speelde hij mandoloncello, steeldrums, saxofoon, drums en piano.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Jaco Pastorius werd geboren in een muzikaal gezin in Norristown (Pennsylvania) dat al snel naar Fort Lauderdale in Florida verhuisde. Zijn vader was drummer en als kind speelde Jaco ook drums. Als tiener brak hij tijdens een football wedstrijd echter zijn linkerpols, die niet goed herstelde. Hij kon niet meer goed drummen en zijn toenmalig bandje vroeg hem te bassen; Jaco stapte over op de basgitaar. Op zijn zeventiende werd hij als de beste basgitarist van Florida beschouwd. In 1974 begon hij te spelen met zijn vriend de gitarist Pat Metheny, en in 1976 sloot hij zich aan bij Weather Report, de jazzrock-formatie rond Joe Zawinul en Wayne Shorter. Hij bleef bij hen tot 1981. Zijn soloalbum Jaco Pastorius kwam uit in 1976. Het kreeg uitstekende kritieken, vooral de bassolo Portrait of Tracy oogstte grote bewondering. Van 1980 tot 1984 was Pastorius voortdurend op tournee met zijn Word of Mouth bigband. Hij speelde op vele albums van anderen mee, onder andere bij Joni Mitchell, Paul Bley, en Albert Mangelsdorff.
In het midden van de jaren tachtig raakte Pastorius opgebrand. Hij verdween bijna volledig uit de muziekwereld en kreeg steeds meer last van een bipolaire stoornis. Er waren perioden dat hij rondzwierf door New York en tenslotte Fort Lauderdale. In de vroege ochtend van 12 september 1987 werd Pastorius na een woordenwisseling in elkaar geslagen door een uitsmijter van de Midnight Bottle Club in Wilton Manors, een dorpje vlakbij Fort Lauderdale. Hij raakte in coma en zou niet meer bijkomen. Pastorius stierf op 35-jarige leeftijd en liet vier kinderen achter. Na zijn dood bewezen velen hem eer, waaronder Miles Davis op de CD Amandla; hij nam de compositie Mr. Pastorius (geschreven door bassist Marcus Miller) op.
[bewerk] Albums
- 1974 Jaco (met Paul Bley en Pat Metheny) DIW
- 1974 Trilogue (met Albert Mangelsdorff)
- 1975 Bright Size Life (met Pat Metheny)
- 1976 Hejira (met Joni Mitchell)
- 1976 Jaco Pastorius Epic/Legacy
- 1976 Black Market (Jaco speelt twee stukken mee met Weather Report)
- 1977 Heavy Weather (met Weather Report)
- 1977 Don Jaun's Reckless Daughter (met Joni Mitchell)
- 1978 Mr. Gone (met Weather Report)
- 1979 Mingus (met Joni Mitchell)
- 1979 8:30 (live) (met Weather Report)
- 1980 Night Passage (met Weather Report)
- 1981 The Birthday Concert (live) Warner
- 1981 Word of Mouth Warner
- 1982 Weather Report (met Weather Report)
- 1982 Shadows and Lights (Live) (met Joni Mitchel en Pat Metheny)
- 1983 Invitation (live) Warner
- 1986 PDB DIW
- 1986 Jazz Street (met Brian Melvin) Timeless
- 1986 Standards Zone (met Brian Melvin)
[bewerk] Referenties
- Bill Milkowski; Jaco: The Extraordinary and Tragic Life of Jaco Pastorius, "The World's Greatest Bass Player"; Miller Freeman Books, San Francisco; ISBN 0-87930-361-1
[bewerk] Externe link
| Weather Report |
|---|
|
Bandleden: Joe Zawinul · Wayne Shorter · Jaco Pastorius · Peter Erskine Discografie: Weather Report (1971) · I Sing the Body Electric · Live In Tokyo · Sweetnighter · Mysterious Traveller · Tale Spinnin' · Black Market · Heavy Weather · Mr. Gone · 8:30 · Night Passage · Weather Report (1982) · Procession · Domino Theory · Sportin' Life · This Is This |
