Iwo Jima
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Iwo Jima (of Iwoto, Iwo To) (Jp.: 硫黄島, officieel Iōtō, voordien Iōjima) is een Japans eiland dat behoort tot de vulkanische Bonin-eilanden; deze eilandengroep ligt ruim 1000 km ten zuiden van Tokio, 1100 km ten noorden van Guam en halverwege Tokio en Saipan. Iwo To betekent zwaveleiland. Deze stof komt in grote hoeveelheden op het eiland voor. Het eiland meet slechts acht kilometer in de lengte, de oppervlakte is minder dan 13 vierkante kilometer. In het zuiden is de slapende vulkaan Suribachi het hoogste punt van het eiland, het midden van het eiland is relatief vlak terwijl het noorden weer een hoger punt kent.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Iwo Jima zowel voor de Amerikanen als de Japanners belangrijk. Het eiland bezat namelijk twee vliegvelden en een derde was in aanleg. De Japanners gebruikten het eiland om bommenwerpers op weg naar het Japanse vasteland te onderscheppen en de Amerikanen wilde het graag in handen hebben als 'springplank' voor deze zelfde bommenwerpers. Hierdoor is het eiland vooral bekend door de grote Amerikaanse landing op het eiland waarbij de Verenigde Staten de strategische locatie veroverden op Japan. Sinds 1968 is het eiland weer onderdeel van Japan. Op 18 juni 2007 besliste het Japans Geografisch Instituut om het eiland zijn oorspronkelijke naam Iwo To (Iwoto, zwaveleiland) terug te geven.[1]
[bewerk] Referenties
- ^ Mainichi : Japan changes official name of Iwo Jima to 'Iwo To', 19 juni 2007
