Imelda Marcos
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Imelda Romualdez Marcos (Manilla, 2 juli 1929) is de voormalige First Lady van de Filipijnen en een invloedrijk politiek figuur. Marcos staat in de Filipijnen bekend als de “Stalen Vlinder” en is in haar vaderland een controversieel figuur. Ze is wereldwijd berucht vanwege haar obsessie met schoenen.
Inhoud |
[bewerk] Vroege levensloop
Imelda Romualdez werd op 2 juli 1929 in het San Juan de Dios-ziekenhuis in Manilla als dochter van Vicente Orestes Romualdez en Remedios Trinidad geboren in Tacloban City. Haar vader was de jongste broer van een Filipijnse politicus Norberto Romualdez sr., een rechter aan het Filipijnse hooggerechtshof. Zelf was hij meer geinteresseerd in muziek en cultuur dan in de politiek. Haar moeder was een kleermaakster die opgroeide in een weeshuis in Manilla[1].
Imelda bracht haar jeugd door in het district San Miguel in de schaduw van het paleis waar ze later als presidentsvrouw zou verblijven. Haar familie woonde er in de buurt van de San Miguel-kerk totdat Remedio, de tweede vrouw van haar vader, overleed. Op dat moment besloot vader Vicente om weer terug te verhuizen naar hun familie op Leyte.[1]
Imelda stond in haar jeugd bekend om haar schoonheid. Op 18-jarige leeftijd werd ze gekroond tot “Roos van Tacloban” en werd ze Miss Leyte. In 1953 vertrok ze naar Manilla waar de toenmalige burgemeester Arsenio Lacson haar tot “Muze van Manila” benoemde na haar protest naar aanleiding van haar verlies in de Verkiezing tot Miss Manilla. In 1954 ontmoette ze Ferdinand Marcos, de toenmalige gouverneur van Ilocos Norte. Na een zeer korte verkeringstijd in Baguio trouwde het stel in mei van dat jaar in de cathedraal in Manilla, met als belangrijkste getuige president Ramon Magsaysay, een belangrijk bondgenoot van Marcos.[1] Samen kreeg het paar drie kinderen: Imee Marcos, Ferdinand Marcos jr. en een geadopteerde dochter Aimee.
[bewerk] First Lady
In 1966 werd Ferdinand Marcos gekozen als de 10e president van de Filipijnen. Imelda werd benoemd als Minister voor Volkshuisvesting en gouverneur van Metro Manilla en speelde een belangrijke rol achter de schermen tijdens het bewind van haar man. Haar meelevendheid met de burgerbevolking leverde haar de titel “Moeder van de Natie” op. In latere jaren verdween de sympathie voor haar compassie echter, omdat haar luxueuze levensstijl sterk begon te contrasteren met de situatie van de bevolking.
In zijn tweede en laatste termijn als president riep Marcos op 21 september 1972 de staat van beleg uit en regeerde op die manier als een dictator het land tot hij uiteindelijk in februari 1986, als gevolg van de beroemde EDSA-revolutie gedwongen werd om samen met zijn gezin het land te ontvluchten.
[bewerk] Terugkeer in de Filipijnen
Nadat haar man in 1989 in Hawaï overleden was, keerde ze datzelfde jaar nog terug naar de Filipijnen. Drie jaar later stelde ze zich bij de verkiezingen van 1992 kandidaat voor het presidentschap. Ze werd echter ruimschoots door de andere kandidaten verslagen. In 1995 wist ze echter wel een zetel in het Filipijnse Huis van Afgevaardigden te bemachtigen als afgevaardigde van het eerste kiesdistrict van Leyte.
[bewerk] Referenties
- ^ a b c Katherine Ellison, Imelda, Steel Butterfly of the Philippines, McGraw-Hill, New York, 1988. ISBN 0-07-019335-5
