IJzer(III)oxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

IJzer(III)oxide (Fe₂O₃) is een verbinding van het element ijzer met zuurstof, waarbij het ijzer-ion een oxidatietoestand van +3(Fe³⁺) heeft. IJzer(III)oxide komt in de natuur voor in minerale vorm genaamt hematiet.

[bewerk] toepassingen

in gezuiverde vorm werd dit gebruikt als coating voor magnetische opslagmedia, zoals harddisks, audiocassettes en videobanden. bovendien vormt het net als veel andere ijzer-zouten een goede positieve katalysator in de chemische industrie maar ook in pyrotechnische doeleinden zoals in vaste-brandstofraketten of in de bekendste toepassing namelijk thermiet(hier is het zowel de katalisator als de oxidator). het wordt soms als bloed-rode kleurstof gebruikt in plastics, of in keramiek, maar niet in voedsel.

[bewerk] productie

ijzer(III)oxide kan op 2 verschillende manieren worden gewonnen/gemaakt. ijzer(III)oxide kan gewonnen worden uit ijzerrijke mineralen als Hematiet. het ook gemaakt worden dmv. synthese namelijk een pyrolyse van ijzerhydroxiden, bijvoorbeeld Fe(OH)₂, dit kan ook weer op 2 manieren worden geproduceerd, 1. neerslagreactie van ijzer(II)chloride en natriumhydroxide (NaOH) of kaliumhydroxide (KOH) 2. elektrolyse van metallisch ijzer (Fe)in een elektrolyt van bijvoorbeeld NaCl en water(waar als nevenreactie ijzer(II)chloride wordt gevormdt. Deze kan eenvoudig worden verwijderd met NaOH tot ijzerhydroxide.

Fe → Fe²⁺ + 2e

H₂O + 2e → H₂ + 2OH^-

Fe²⁺ + 2OH^- → Fe(OH)₂

Als het ijzer(II)hydroxide (wit) ontstaat reageert het heel snel met zuurstof tot FeO(OH) (groen). waarna bij de pyrolyse het zuurstof-ion en het OH^- ion vervalt tot 3O^2- ionen en water en er worden 2 Fe³⁺ ionen gevormd.