Hosea (koning)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Hosea (Hebreeuws voor "God redt"), was volgens de Bijbel van 732 v. Chr. tot 722 v. Chr. de laatste koning van het koninkrijk Israël. Hij was de zoon van Ela en besteeg de troon nadat hij zijn voorganger, Pekach, in een samenzwering had omgebracht (2 Koningen 15:30). Een Assyrische inscriptie beschrijft echter dat de Assyrische koning Tiglat-Pileser III Hosea op de troon zette nadat hij Pekach had afgezet.

Volgens 2 Koningen startte Salmanasser V, de opvolger van Tiglat-Pileser, een veldtocht tegen Israël en dwong hij Hosea om schatting te betalen aan Assyrië. Niet lang daarna ontdekte Salmanasser echter dat Hosea tegen hem samenzweerde, afgezanten had gezonden naar de Egyptische farao en verzuimde de jaarlijkse schatting te betalen. Salmanasser trok daarop Israël binnen en sloeg het drie jaar durende beleg van Samaria. Kort na de dood van Salmanasser in 722 v. Chr. nam zijn zoon, Sargon II, Samaria in en liet hij de tien stammen van Israël wegvoeren. Van Hosea's lot is niets bekend.

Koning Hosea moet niet verward worden met de gelijknamige profeet, die de belangrijkste persoon is van het Bijbelboek Hosea.

Voorganger: Pekach

Koning van Israël

Opvolger: geen (Israël veroverd door Assyrië)