Hoofd (anatomie)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het hoofd van een dier is (anatomisch gezien) het bovenste gedeelte van het lichaam dat meestal de hersenen, de ogen, oren, neus en mond bevat. Het hoofd zorgt hiermee voor zintuigen als zien, horen, proeven en ruiken. Sommige simpele dieren hebben geen hoofd, maar veel bilaterale symmetrische soorten hebben een hoofd.
[bewerk] Menselijke anatomie
De voorkant (ventrum) van het hoofd, waar de ogen, oren, neus en mond zitten wordt het gezicht genoemd. Het gedeelte boven de ogen heet het voorhoofd. Onder de mond bevind zicht de kin. Bij mensen groeit er haar op het gezicht. De meeste mannen worden na verloop van tijd kaal, vrouwen behouden hun hoofdhaar vaak.
In de meeste complexe dieren verbindt de nek het hoofd met de rest van het lichaam.
[bewerk] Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
| Uitwendige delen van het menselijk lichaam |  |
|---|---|
|
