Honingdauw

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Honingdauw is een nectar-achtige vloeistof die wordt afgegeven door veel soorten blad- en schildluizen. Deze zuigen plantensappen maar verbruiken niet alle suikers waarna deze in vloeibare vorm worden afgegeven.

Voor een aantal dieren is honingdauw als voedsel van groot belang; sommige soorten mieren leven zelfs in symbiose met luizen. De mieren beschermen de luis tegen vijanden als lieveheersbeestjes en zuigen het voedselrijke goedje op als tegenprestatie. Sommige soorten brengen de luizen zelfs ondergronds om ze daar in kamertjes te houden als echte 'veehouders'. Ook veel soorten wespen houden van honingdauw en laten de luis ongemoeid. Een aantal bijensoorten leeft uitsluitend van honingdauw, en de 'honingdauw-honing' die wordt geproduceerd is donker van kleur en duurder dan normale honing uit nectar.

Voor mensen is honingdauw vaak vervelend, omdat de kleverige laag die op onderliggende planten terecht komt de bladeren kan verstikken, en bepaalde schimmels aantrekt die de planten aantasten. Wie de auto onder een boom met bladluizen parkeert, zoals vaak onder de eik, treft na enige tijd een kleverig laagje van vele kleine druppeltjes aan dat snel vuil wordt vanwege de plakkerigheid, maar makkelijk afwasbaar is.